BEN MİYİM?
Yine kümelenmiş başında kara bulutlar,
Hazin hazin damlıyor gözlerinden umutlar.
Biz böyle mi gülüyorduk yürek yüreğe bakarken,
Şimdi koca şehir yas tutuyor, gamzelerin ağlarken.
Ben miyim
gülyüzünü solduran yangının kor ateşi?
Güneşi batmış zifiri karanlık bakışların,
Ben miyim sabahsız gecelerin bitmeyen kâbusu?
Notası kayıp şarkılar söylüyor dudakların,
Suskun ağıtlarda mâtemler yaşıyor yüreğin.
Her ağlatan
güftenin ben miyim mahur bestesi?
Hep sonbaharı yaşıyor gülüşe hasret gamzelerin,
Yüzüme bakarken bile uzakları arıyor gözlerin,
Temmuzda karlar yağdırıyor soğuk sözlerin, ,
Zemheri ayazlarında donmuş umutların, hayâllerin.
Ben miyim hep,
vuslatsız sevdaların çilekeşi?
Yazık değil mi bize, yazık değil mi ömrümüze?
Hep siyahlar giyip, hep hüzzam şarkılar söylüyorsun,
Bahar gelmesin, çiçekler açmasın mı gönlümüze?
Hep ayrılık, hep hicran, hep hasret şiirleri yazıyorsun.
Sonra da okuyup okuyup, sessiz sessiz ağlıyorsun,
Her âhın, her feryadın, ağlayışlarındaki her hıçkırığın
Her ıslanan mendilin ben miyim kurumayan gözyaşı?
Ben miyim hüzünlü gecelerin yanmayan sokak lambası?
Aylardır gelmeyen mektupların postacısı ben miyim?
Hep
ben miyim darağacına çekilen aşkların idam sehpası?
Hadi, diyelim ki ben vurdum yüreğindeki mavi düşleri,
Diyelim ki, ben soldurdum gamzelerindeki gonca gülleri,
Ben susturdum pencerende öten mahzun bülbülleri,
Ben yırttım, ben yaktım aşka yazılmış bütün şiirleri,
Beni Leylası olmayan çöllere, devâsı olmayan dertlere,
Düşüren
sen değil misin ey sevgili? Sen değil misin?
aslanyılmaz#sürgünadam#