Karanlık ve aydınlık yer değiştirince

güneş ve ay birbirlerini devirince

gördüm güzelliği başımı çevirince

anlamlar geldi hayatıma O girince

Ne zaman ki kelebek kozayı delince

zarafet görülür usulca yükselince

kanat açacağım uçar hale gelince

pusulam bile yalnız Ona yönelince

Ateşe gitti İbrahim için karınca

kazanacaktı İbrahim’i kurtarınca

eğer engellenmeseydi başkalarınca

başı dik olacaktı mahşere varınca

Büyüdüm yaşadıklarımdan ders alınca

bakıyorum görüyorum artık yalınca

düşünüyorum yalnız başıma kalınca

neydi mutsuz eden acaba azalınca

Artık zaman geçmişse de epey aradan

Şahlandım insanların açtığı yaradan

Kutsal kılmış çünkü aşkı yüce Yaradan