1.Sınav 

Çok mu kötüydüm bilmem ama 23'ü almak çok da kötü değildi benim için. Neden mi? 
Çünkü, sınavdan önce salon gözetmeni sınıfa girdi. Beni ayakta görünce sen neden oturmuyorsun? dedi. 
Durumu izah ettim. Bütün eklemlerim kilitli oturamıyorim dedim.
Tamam dikkatli ol DÜŞME! arladaşlarını da rahatsız etme dedi sert ve kızgın bir ifadeyle.
O an başımdan kaynar sular döküldü. En acı olan da eğitimci birinin benim durumu görmezden gelip hayatımı hiçe saymasıydı. Sınav nasıl başladı nasıl bitti anlayamadan öğretmen kalemleri bırakın dedi. Kimse benim durumumu görmüyordu çünkü fırsat eşitligi yoktu  
Sınavdan cıktım ve taksi ile eve gittim 
 
İkinci sınava girdim... 

Açıköğretim 2. Sınıfın tüm derslerini vermiştim  Alttan gelen 1. Sınıftan matematik dersini bir türlü verememiştim. ilk sınavdan 23 almıştım. Sürekli aynı konulari çalışmaktan bıkmıştım. Sınav günü taksiyle gittim.  Bastonla ve çok küçük adımlarla ayağımı yerden kaldirmadan yürüyordum. Okulun girişinde genç bir adam yanıma geldi. Yardım edebilir miyim dedi? Sınav kağıdıma baktı ve 3. Kata çıkmam gerektiğini söyledi. Tek başına bunu yapamazdı ve bir polisten yardım istedi. Seni nasıl taşıyalım dedi.? Beni taşıyanlar kolay anlasınlar diye şampiyon gibi taşıyın derim. Ve her biri bir tarafımdan tutup kaldırdılar. Üçüncü kata kadar hiç durmadan yürüdüler. Ve sınıfa kadar götürdüler. Teşekkür ettim. Genç adam sormaya devam etti. Birşey lazım olursa karşı sınıfta gözetmenim. Bunu duyunca ilk sınavdaki salon gözetmeni aklıma geldi. Bu dünyada vicdansızlar kadar vicdanlı olanlar da var dedim içimden.
Sınav başladı ve sınıfa bana yardım eden ôğretmen girdi. Önce beni kontrol etmeye geldi sandım. Ama meğer sınav gözetmenimizmiş. İyice rahatlamıştım. Yanıma geldi soruları nasıl çôzeceksin dedi. Ben de durumumu kısa ve ôz anlattım. Bütün eklemlerim kilitli. Oturamıyorum. Ve ayakta sınava giriyorum dedim. 
Nasıl olacak peki dedi.? Oturduğumuz sırayı masanın üzerine koyarsak yeterli olur dedim. En arka köşede bu şekilde ayakta bekledim. Ve nihayet sınav başlamıştı. Kafamda hiçbir tedirginlik yoktu. Huzurlu ve mutluydum. 20 soruluk bir sınavdı ve 40 dakika vardı. Süre ne ara bitti anlayamadan zil çalmıştı. Öğretmen kalemleri bırakın dedi. Ve kalemleri ben de bıraktım ama daha işaretleyemediğim beş altı soru kalmıştı.  Öğretmen bana seslenerek kağıtları toplayana kadar sen devam edebilirsin dedi. Bir dakika sonra yanıma geldi bitti mi dedi.? Bir iki sorum kalmıştı ama olsun dedim sizin gösterniş olduğunuz iyi niyetten dolayı çok teşekkür ederim diyerek minnetimi dile getirdim. Fırsat eşitliği yoktu. Bir nebze de olsa bunu gidermek istedim.onları da işaretle dedi.
Beraber sınıftan çıktık ve beraber merdivenlerden yavaş yavaş indik. Seni evine bırakabilirim dedi. Teşekkür ederek yok sağolun. Ben taksiyle giderim dedim. Ne ben o insanı tanıyordum ne de o beni... İyiliklerin başka surete bürünüp onu bulmasını temenni ediyorum.

Bir ay sonra sonra sınav sonuçları açıklandı ve 77 almıştım. üçüncü sınıfa geçmiştim. Ve böylelikle 23+77 = 100 tamamlamış oldum. 

Ahmet Teker
( Matematik Sınavlarım başlıklı yazı Söz Avcısı tarafından 21.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu