GÜLÜŞLERİNİ ÖLDÜRDÜLER


Gökkuşağı gülüşlerinde toplamıştı


Kırmızı, beyaz, mavi... Dünyanın bütün güllerini,


Âsûde şarkılar bestelendi mâsum gülüşlerine.


Her gülüşünde yanık yanık hasret kokardı,


Gamzelerinde açan pembe güller.


Sonra... Gülleri de, gülüşlerini de,


Koparıp gamzelerinden öldürdüler.


Cümle âlem seyirci kaldı ölüşüne


Bir ben yandım, bir de ben ağladım gidişine



Beyaz güller gibi, dokunmaya kıyamadığım ellerini,


Her bakışımda kaybolduğum okyanus gözlerini,


Gamzelerinde hayat bulduğum gülüşlerini,


Unutursam, bilsinler ki, öldüğüm gündür benim.


Zamanla belki alışırım yokluğuna,


Belki katık ederim hasretini yalnızlığıma,


Belki yana yana eriyip biterim.


Belki de soğutmak için, köz köz olan yüreğimi,


Umutsuz bir hayâlin takılıp peşine


Gülüşlerini de hapsedip gözlerime,


Giderim, sensizliğin yakıp yıktığı bu şehirden.


Giderim bu şehirden...


#aslanyılmaz#sürgünadam#


( Gülüşlerini Öldürdüler başlıklı yazı sürgünadam tarafından 17.07.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu