1
ŞİİRLERİMİ ÖLDÜRDÜLER!
Kaç şiir öldü içimde bilmiyorum,
Kimisi temmuz güneşlerinde yanarak,
Kimisi şubat ayazlarında donarak.
Şiir mezarlığına döndü zavallı yüreğim,
Kadir kıymet bilmeyen vefâsızlar yüzünden.
Geceleri hüzün sağanağı başlıyor yüreğimde,
Patlıyor hislerimin baraj kapakları,
Bitmeyen âfeti yaşıyorum yorgun bedenimde
Üstüme yıkılıyor odamın gamlı duvarları,
Prematüre şiirlerim, can çekişiyor gözlerimde.
Ne vefâsızlara şiirler büyüttüm yüreğimde,
Kopardılar, soldurdular, talan ettiler.
Hasret mezarları kazdılar gözlerimde,
Hayâllerimi, türkülerimi, şiirlerimi gömdüler,
Sonra da, benden bir enkaz bırakıp gittiler.
Gidişlerine de boynu bükük şiirler ektim, gönül bahçeme,
Vuslat hayâliyle, filizlendi boy verdi öksüz mısralarım.
Gökkuşağı düşler kurdular, ayaz gecelerin doğmayan güneşlerine,
Kırdılar, yıktılar, yaktılar... Kezzap döktüler yüreğime,
İlkbaharını hazan etti vefâsızlar, ölüm oldular şiirlerime.
aslanyılmaz#sürgünadam#