Kur'an dediler


Eren dergâhýndan girdim içeri
Ýþte geldi yeni mihmân dediler
Gördüm gönülleri aþkta seferi
Burda olur nefsin piþman dediler

Nefis gömleðini sýyýr deri’nden
Sýdk ile Allah de hele derinden
Tövbe gözyaþlarý çýksýn terinden
Ýnsaný gül yapan lisan dediler

Aþka âþýk olan aþar zamaný
Bin yýla sýðdýrýr kalp ile an’ý
Zikr ile tutuþur onun imaný
Gözünden yakýndýr Kur’an dediler

Bizim meclisimiz öfkeden uzak
Gurur ve kibirdir beþer’e tuzak
Dünya ki þeytanýn ardýnda kýzak
Binenin ahvali yaman dediler

Eðer kul sýdk ile eylerse seda
Elbette yetiþir Hazret-i Hüdâ
Çün dinin direði beþ vakit eda
Gelin hu diyelim cem’ân dediler

Þu dünya denilen küçük bir sofa
Ýçi mihnet dolu kabuðu cefa
Hiç kimse sürmedi bitmeyen sefa
Her nefs kendisine çoban dediler

Sadakat bulunur eren meþkinde
Hakk kulunu sýnar tevhit aþkýnda
Ol huriler bekler cennet köþkünde
Can canâna çýkar ferman dediler

Allah diyen canýn þirindir hârý
Buzlarý eritir gönül buharý
Hac zekât ve kurban olur baharý
Yetimin derdine derman dediler

Aþka tabi olan cefayý çeker
Akýl hamal olur beden ter döker
Kýrma kul kalbini eyvahý çöker
Benliktir insana düþman dediler

Hey Makberî derdin olmalý ayân
Dilin ile kalbin etmeli beyân
Biri yarým ise bilesin ziyân
Doðruya yardýmcý Sübhân dediler

Makberî – Ahmet Akkoyun………25/03/2010……..23:45…….Ýst