Bu sana üçüncü, mektubum yine,
Gözümü hayâlin, sardý Cavidan.
Sensiz geçen günüm, kahýrlý sene,
Hasretin kalbimi, yardý Cavidan.

Sen gittin gideli, titriyor gözüm,
Okka ve divite, geçmiyor sözüm,
Kýrýldý kalemim, çalmýyor sazým,
Aþkýn yüreðimde, sýrdý Cavidan.

Büküldü dizlerim, tutmuyor elim,
Ýsmini anmaktan, yaralý dilim,
Omuzlarým çöktü, kalkmýyor kolum,
Sensiz geçen günler, ar’dý Cavidan.

Ýçimde yaralar, sýzlýyor nazlý,
Sanki bahtým bana, çileye sözlü,
Öksüzüm yetimim, ciðerim közlü,
Kalbimi sancýlar, vurdu Cavidan.

Yorgun damarlarda, ateþ yürüyor,
Kurumuþ liflerim, bir bir çürüyor,
Kime baksam gözüm, seni görüyor,
Zannettim ki zaman, durdu Cavidan.

Rüyama gelince, bahar açýyor,
Kuru toprak bile, rehâ saçýyor,
Gönlüm hevenk hevenk, içi geçiyor,
Yokluðun gönlümü, yordu Cavidan.

Meðer seni sevmek, nasýl güzelmiþ,
Dünyadaki renkler, sana özelmiþ,
Sevdam mühürlenmiþ, inan ezelmiþ,
Kimi görsem seni, sordu Cavidan.

Gittiðin o günde, kalbim yarýldý,
Ümidim elimden, düþtü kýrýldý,
O gece ay bile, derde vuruldu,
Aþkýn gözlerimde, kor’du Cavidan.

Adýna diktiðim, güllerim açtý,
Bekleye bekleye, kokusu kaçtý,
Ayrýlýk oklarý, bizi mi seçti,
Alýp bizi bizden, sürdü Cavidan.

Kimseler görmesin, yüzünü sakýn,
Üstüne hicâbi, tülleri takýn,
Kullara uzak ol, Allah’ a yakýn,
Hasret yumaðýný, ördü Cavidan.

Et týrnak gibiydik, söküldük yazýk,
Ayrýn diyarlara, sürüldük ezik,
Bu feleðin iþi, temelden bozuk,
Bizi bize çok mu, gördü Cavidan.

Ýnsan sevdiðini, unutmaz asla,
Çýk gel rüyalardan, efsûni sesle,
Al beni yanýnda, gözünde besle,
Unutalým keder, derdi Cavidan.

Dün gece yatarken, sýzýlar vurdu,
Nefesim çaresiz, titreyip durdu,
Hekim geldi amma, kötüye yordu,
Lakin sensiz ölmek, zordu Cavidan.

Korktum ecel beni, benden alacak,
Ýçimde muradým, yarým kalacak,
Can gülüm gelirse, nasýl bulacak,
Makberî aþkýnýn, merdi Cavidan.


Makberî – Ahmet Akkoyun