Mahzun bir gülüşün ikbalidir aşk ve
ihtimaller dâhilinde iken sevilmek insan sever üstelik düşünmeden öyle bir
sever ki.
Mabedidir aşk şiirlerin ve şiir
bellenen ömrün köprüsüdür ne de olsa şaire hayatı sevdiren çok şeyden biridir
de şiir.
Aşka namzet bir kıvılcım
Aymazlığında yalnızlığın
Top yekûn duygular sevginin
esaretinde
Ve cesaret bulmaktır aşka atılan her
imza:
Köpüren deniz
Yaşlı yüreğin yas bildiği zemin
En çok da şair bitimsiz bir sevgi ve
coşku ile
Müptelası olmuşken aşkın ve şiirin.
Bir nida ise şiir
Aşksa bir rica değil bilakis gaipten
gelen bir emir.
Aşkın hulasası
Varlığın dokunaklı sesi ve tınısı
Aşka kazık kakan binlerce kelime
Şiir değildir üstelik sadece
yazılandan da öte
Bir ömrü şiir bellemişken kaleme de
nazı geçerken
Şairin tek lüksüdür elbet sevmek ve
yazmak
Sırlara eşlik eden asırlar
Asırların nezdinde nedir ki ömrü bir
insanın?
Coşkusu ile pelesenk olmuş bir kere
ruhuna
Aşkın nidaları
Bazense sessizlik.
Hırçın bir deniz iken şair
Öfkesini zapt etmeyen kimi zaman
Gel gör ki saman alevi gibi söner de
vakti geldiğinde.
Şair yetimdir.
Şiirlerse yiten zamana denk düşen bir
emir.
Sedası ve seması aşkın
Yalnızlığın dolup taştığı
Ah, o gönül tası
İçinde binlerce duygu ve cümle
Hatırşinas yüreğin esintisi niyetine
Niyet ettiği kadar insan mutludur
Payına düşen ne ise
Ve kader çekerken nazını şairin
Kedere dahi müptela
O yorgun savaşçının diğer adı elbet
şair.
Nüktedan bir kıvılcım.
Nazik bir reverans bazense yitim
Tabiri caize yanan bir ateş için için
İçerlediği neyse şairin
Tetikte kalem ve nazı niyazı
bilinmezin
Tok sesinde varlığın
Tok gözünde şairin
Elbet sadece severken
Dinmez açlığı
Bir de yazarken
Ve işte sonsuzluğa mahal her şiir
Sonsuzluğa selam veren kader
Kederin yüküne dahi razı iken şair.
Ne şaibelidir hayatı
Genelde şaşkın ve üşengeç bir
haletiruhiye
Zarar mı gelir hem sevmekten?
Tek talebi dahi de yokken severken
Süzülen her yaş
Üzülen her gün sil baştan
Yalnızlığın alametifarikası
Coşkusu ve sözcükleri ile de dünyanın
sekizinci harikasıdır:
Elbet şiir
Olup da süzülen her duygu
Rahmet okuduğu şüheda mazi ne ki
Yazarken sonsuzluğa kanat açtı mı bir
kere…
Yüzdüğü deryalarda
Ne ise ket vurulan dününde ve ömründe
Yazmak yanmakmış da sahiden
Kim söylediyse helal olsun yüreğine
Sancılı bir vaveyla
Bazen bir fısıltı mahiyetinde ömrüne
Alt yazı geçen dizeler ne ki
Şairin yandığı kadar yazmadığı çok
şey
Yakmaya muktedir belki de takılı
olduğu ipi
Ne de olsa özgürlüktür
Çağrısı evrenin ve Mevla’nın
Bahşettiği bir rüya ki aralıksız
gördüğü
Yazarak da büyüyen bir sevdadan…