Bağlara gittiğimiz
O mutlu köy günlerinde
Üzümlerin salkım salkım
Sonsuzluk tadıyla
Mutlu gülüşleri çağırır yanlarına
Eğilip asma tevekleri
Bir misafiri karşılar gibi sunar üzümleri
Başını döndürür gelenlerin
Bağın her köşesi çağırır bizi
Ruhumuzu aşındıran sıkıntıları unutturur
Üzümlerin beyazı siyahı
Çekirdeklisi çekirdeksizi
Duygularımızın baş köşesine oturur
Bir asma kökünün gölgesinde
Arada bir bakışırız
Üzümlerle arkadaşız
Biz bağlara gitmeyi hep sevdik
Bağ kapısı şifrelidir
Tahta kilidiyle açmasını öğrendik
Sevinçle üzüm yemeye gelirdik
Bağların sevinci bizimle çıkardı
Üzümler kahkaha atardı
Hakkını vererek taneyle yedikçe..
