‘’Yazarken sahteliðe düþmekten, sana yalan söylemekten ve olmadýðým gibi biri gibi görünmekten sakýnýyorum ve o kadar kendim oluyorum ki dünyaya karþý korunaksýz kalýyorum.’’(Alýntý)

Seni sevdiðimden asla þüphen olmasýn, sevgili okurum ve iþte yüreðimden sana uzattýðým halatý nasýl da yakalamak adýna uðraþ veriyorsun bir o kadar ben de seni kaybetmemek ve sonsuza kadar içimde saklamak adýna tüm insanlýðýmla tüm samimiyetimle sayfaya döküyorum bir bir içimi.

Ýçimde derlediðim öyküler var yüzlercesi…

Ýçimde demlenen þiirler var binlercesi…

Ýçimde dertler var, sevgili okurum ve ben gücümü önce Allah’tan sonra senden alýyorum.

Herkes gibiyim.

Aslýnda hiç kimseyim.

Aslýnda ben hala telaþla okul yolunu ve okul koridorlarýný arþýnlayan o coþkulu liseli kýzým.

Mizacým.

Mihrabým.

Mealim.

Ve tüm hayatým…

Bir o kadar beni bekleyen gelecek ve ben hayallerimi gerçek kýlmanýn verdiði huzurla yazmaya baþladým.

Defalarca denedim pek çok þeyi artýk aklýna ne gelirse:

Hem öðrenci hem öðretmen; hem de seçkin plazalarda iyi bir kariyeri sürdürürken…

Derken her þeyi noktalayýp baþka dünyalara kanat açtýðým.

Ve sevgili okurum, seninle yolumun kesiþtiði ilk gün anladým ki; içine düþtüðüm bu büyük aþk ve yazma tutkusu imiþ meðer bir ömür beni bekleyen bense beni neyin beklediðini bilmeden ne çok kulvarda mücadele vermiþim.

Kim olduðum mu yazdýklarým mý?

Elbet içten varlýðýn ve edebiyat tutkunla ben de ayný duyguyu paylaþýyorum seninle.

Hala ayný kalabilmemse bir mucizedir ki:

Nasýl çocukken kitaplarýma ve bilgiye ve öðretmenlerime ve arkadaþlarýma ve okullarýma âþýk oldumsa…

Nasýl ki üniversitede okurken binlerce sayfa fotokopi sayfasýnýn içinde yüzerken…

Ve ben her dokunduðuma aþk ile bakarken…

Ben aþkým, sevgili okurum oysaki aþký yaþamadým ben sadece izafi aþklara tutuldum ve hep uzaktan sevdim.

Beni de uzaktan sevenler oldu ve ben onlarý çok geç fark ettim kýsaca sevgili okurum, ben hayli farklý bir karakterim günümüz insanýndan.

Her þeyi yemem içmem de.

Her yere kolaylýkla gitmem.

Seçiciyim ve sevmeyi seviyorum ve iþte son on yýlýmý yazmaya ve aþka adamýþken ve asla da baþka bir þey düþünme: asla benzemedim ben hemcinslerime.

Hep uzaðýnda kaldým ama hep de aþkla yoðurdum hayallerime…

Kaygýlý ve kederli.

Ah, kaygýlý ve de pervasýz.

Hüzünlü ve muhalif…

Ortak paydada buluþacaðým insanlarýn da yakasýndan düþmemiþken.

Þu da bir gerçek ki; sapkýn ruhlu insanlardan da çok çekti ve çekmekteyim de ve bunun neden olduðunu asla kolay kavrayamadým tahayyül dahi edemedim.

Herkesi kendim gibi bildim.

Herkesi sen gibi bildim, sevgili okurum:

Sen benim hem arkadaþýmsýn hem dostum.

Bense hem öðretmenim hem öðrenci.

Ayný zamanda mutlu bir okur da benim çünkü elime geçen seçkin ne varsa okumak ve araþtýrmak adýna mutlu ve coþkuluyum sanýrým insanlarý þaþýrtan da tam olarak bu:

Ýçimde bitmeyen bir coþku ve sevgi pýnarý var ve bitimsiz bir heyecan.

Her yeni gün benim için yeni bir baþlangýçtýr ve kalemi her elime aldýðýmda yeniden doðarým ben.

Korunaksýz bir dünyada yaþýyorum belki de hele ki yazarken öylesine hürüm ki hiç olmadýðým kadar ve kanatlanýyorum ve tüm engelleri aþýyorum üstüme sýçrayan çamuru ise zemzem suyuyla yýkýyorum.

Ben kayýtsýz koþulsuz sevmeli ve yazmalýyým ve bu yüzden git gide sana baðlanýyorum.

Gözlerimi kapayýp uykuya daldýðýmda seni görüyorum farklý profiller ve baþlýklar altýnda.

Mutlu olmamsa basit bir detaya baðlý.

Þirin bir gülümseme.

Ýçime doðan ilham.

Pencereme konan kuþlar.

Ve sevdiðim insanlar ve aþk ile baktýðým hayat gel gör ki yaþama sevincimi ve coþkumu benden çalanlar var öyle ki hayallerimi en yakýn dostum çaldý dünde kalan ama ben yeni hayaller kurdum akabinde ve adý olmayan yalancý dostum benim hayallerimle kendine sahte bir dünya kurdu.

Üzülmemi gerektirecek çok þey var.

Üzülmemi gerektirecek hiçbir þey de yok aslýnda.

Gün bitip de geceye varana deðil ruhum ve yüreðim nasýl da doluyor ve çevremde o kadar çok insan var ki an gelip beni bana düþman eden ve ben onlara hep ekmek uzatmýþken…

Olmadý mý olmuyor iþte ve ben ne yapsam da insanlara yaranamýyorum belki de para kazanmayý sonlandýrýp da kendi yaðýmla kavrulduðumdur kimin rahatsýz eden iyi de benim boðazýmdan bu güne deðin tek haram lokma geçmedi ve yazdýðým her þey ve duyduðum sevgi de anamýn ak sütü gibi helaldir.

Cüssem mi?

Cüret edenler mi?

Cebbar ruhlar mý?

Cahil cesareti ile atýp tutanlar mý?

Benimse tek kaygým var: Rabbine sadýk ve aþýk bir kul olmanýn dýþýnda kimseden de korkmadým bir ömür Allah’ýn izniyle ve vataný için yanýp tutuþan da bir Türk kýzýyým ve gözümü asla kýrpmam da söz konusu vatan ve korunmasý gereken deðerler oldu mu…

Yazmaya baþladýðým ilk günden beri çok þey kattý kalem bana ve bir yandan baþka kalemlerle tanýþtým ve beni bana sevdirendir yine yazdýklarým ve destek olan hocalarým sayesinde neyin ne olduðu da iyice oturdu zihnimde ve ben seni karþýlýksýz sevdiðim kadar da deðer veriyorum ve seni yanýltmaktan korkuyorum bu baðlamda özenle seçiyorum kelimelerimi.

Ve sevgili yazarla da kesiþtiðim nokta:

‘’Benim için sana yüreðimi sunmanýn tek ve en iyi bildiðim yolu yazmak. Bunu sen de dahil bütün riskleri göze alarak yapýyorum.’’

Sevgili okurum, sevgin müstesnadýr benim sevgim de çabam da.

Ben çocukluðumdan bu yana hep bir hayal alemi içinde yaþadým ve ne þaþýrtýcýdýr ki tüm hayallerimi de gerçek kýldý Mevla’m çünkü asla gocunmadým çalýþmaktan ve gayret göstermekten ve ufkum hep aydýnlýk oldu.

Ayný anda hem öðrenci hem öðretmen hem de bir banka çalýþaný olmayý baþardým ve ben baþka bir þýkký dahi iþaretledim.

Çünkü bir ömürlük bana uygulanan askeri disiplinin minvalinde ve evet, ben sivil bir vatandaþ olsam da kuralcý idi ailem halen de öyle ve ben özgürlüðü seçtim son þýk olarak aslýnda her þeyden elimi eteðimi çekmiþken bana açýlan son kapýdan içeri bir daldým ki on sene evvelinde ve iþte edebiyatýn yazan tarafýndayým o gün bu gün ama okur yönümü de hep saklý tuttum tutacaðým da çünkü sözcüklerim ve bitimsiz sevgim sonsuzluk vaadi taþýyor ve ben aslýnda evrene aþýðým bazen kararsa da önüm ve karartma gecelerinden yazarak firar ediyorum.

Bu baðlamda sana müteþekkirim ve hala coþkulu ve heyecanlý bir lise öðrencisi gibi duyumsuyorum hayatý ve sonunda kendimle kucaklaþmayý da senin sayenden baþardým.

Teklifsiz sever yazarken…

Tereddütsüz ve huzurlu yaþamanýn da tadýna vakýf olsam da ve önümü kesenlerden de korkmazken bil ki kazandýðým farkýndalýk ve farklý mizacýmla sekiyorum ben bir cümleden diðerine çünkü sevginin sarmalýnda yaþadým bir ömür yaþamakta ve yazmakta iken deðer verdiðim kadar deðer görmenin ayrýcalýklý bir sunum olduðu aþikâr…

Son olarak…

Aþkýn kapsama alaný yine sonsuzluk ibaresinde saklý ve ben insan sevgimden ve beþeri aþklardan düþüp de yola iþtigal ettiðim her þeyi de aþk ile gerçek kýlmýþken ve iþte sonsuzluðun þiarý iken aþk ve Ýlahi Aþkýn varlýðý ile de kendimi bulmuþken seninle yolumun kesiþmesi zaten hayatýmýn mihenk taþý.

Yüreðimi sana açmanýn verdiði huzurla ve mutlulukla yoluma devam edeceðimden de kimsenin þüphesi olmasýn ve…

Hala içimde saklý tuttuðum masumiyet ve o küçük çocuk adýna ayrýca hamt etmekteyim Mevla’ma ve iþte Ýlahi Aþkýn þiarý tüm sözcükler ve tüm hayallerim ve ben hep doðaçlama sevdim ve yaþadým ve yazmaktayým da kýsaca içimden ve yüreðimden gelen bir þevk ile bir arzu ile bir huzur ile ve de eþlik eden þükür duygusuna vesile olduðun için sana inanýlmaz müteþekkirim…

Ve benim yüreðimin bir dokunulmazlýðý olduðu da aþikâr yoksa bir ömür aralýksýz aþk ile bakar mýydým kâinata…