.
Uzun bir aradan sonra gelmiþtin.
“Ayrýlýk yok artýk.” diye sarýldýk.
Yüzüme ilk günkü gibi gülmüþtün.
Hayýrdýr inþallah; yine darýldýk.
 
Verdiðin çiçekler henüz solmadan,
Yanaktan minicik buse çalmadan,
“Hoþ geldin.” demeye bile kalmadan,
Ýþe bak! Hay Allah! Yine darýldýk.
 
Sevinçten zil takýp oynayacaktým,
Ateþinle yanýp kaynayacaktým,
Mutluluk ne imiþ anlayacaktým.
Aþkýndan illallah; yine darýldýk.
 
Bismillah, seni bir hararet aldý!
“Buyur, geç caným”a fýrsat mý kaldý?
Suratýndan düþen bin parça oldu.
Nazýna maþallah; yine darýldýk.
 
Delirme, sakinleþ, dinlen az biraz!
Nedir bu saçmalýk, nedir bu araz?
Hiddetin yüzümde adeta poyraz.
Bir hýþým, bir yallah… Yine darýldýk.
 
Harammýþ seninle aldýðým nefes.
Ev evlikten çýktý, adeta kafes.
Nereye gidersen git artýk, git, pes!
Hem vallah hem billâh; yine darýldýk.
 
Mücella Pakdemir