Bakıyorsun o ana geçmez bu an
diyorsun, bir bakıyorsun on yıl bir anda geçmiş ve gitmiş zamanla ömürde!
Soralım ömre neden çabuk geçiyormuş. Ömür cevap verir.
-Ben, benimle yol alman kemale
ermen için seninle senden önce yol alanım zamanla. Belirli bir hedefin varsa
kaderinde yazılıysa beraber yürür ve yol alırız. Benimle imanla yol alırsan
ihsan seviyesine ulaşabilirsin zamanında ya da daha aşağısına ulaşırsın, ben
yürüyeceğin yolum. Benimle hayatın temelinde neler yapacağını Mevla görmek
ister, seni denemek ister, benimle zamanla berabersin ve ben durmadan yola
devam etmekteyim ya da sana yol olmaktayım durmadan zaman ise bana varacağın
yoldaki duraklara varman için yolumda sana bir işarettir… İster nefsini terbiye
edersin, ister azar azgın kalır benimle boş yolda içini hoşlukla doldurmadan
zamanla boşa geçirişin. Ben senden önce yol alır yolun olurum sen beni takip
edersin, bu dünya zaten üç günlüktür yüzyılda olsa üç günlüktür, lakin sanki
bir anlık göz kırpma anıdır buna da ömürde diyebilirsin. Sendeki manevi kapıyı
açar imanı seçersen benden öncede varırsın, ben sana kavuşamam, maneviyat
nurdandır ben senden önce varamam. Manevi kapıları kapatırsan her şey gözünü
boyar kapatır, bir ömür bir saniye gibi geçer gider zamanla birlikte beni ve
hayatın ne kadar çabuk geçtiğini anlayamazsın. Hayatta ben ömür ve zamanla
yoğunlaşman hayatın lezzetlerini tatman bu lezzetlere yoğunlaşarak insanları
unutman için değil lezzetleri paylaşman için seninleyim, yoksa lezzetleri tek
başına tatmak için değil, böyle olursa bende zamanda boşa düşmüş oluruz, biz
olmayınca hiçbir şeyin farkına varmazsın. Farkındasın değil mi birini ararsın
birini bulursun lakin o bulduğun seni bulduğunu fark etmez, birbirinizi
bulamazsınız neden hiç düşündün mü? Diğer sohbetimizde bunu konuşalım. Ben
böyle düşünerek yazdım hatalarım illaki vardır düzeltilmesi için beklerim
selamlarımla.
Mehmet Aluç