Aksine üretemeyen doðal hayat içindeki yaðmacýlýk bir yaþam biçimiydi. Bu gibi yaðmacý deneyi ile bir çýta avladýðý ziyafetten biran önce yiyip; alandan çekilmek ister. Çýta doðallýkla biliyordu ki, birazdan kan kokusu yaðmacýlarý üzerine çekecekti. Yaðmacýlara kýzmýyor, ancak bunu bilmiyor gibi þaþa kalýr olmaya melüldü.

Kokuya doluþan akbabalar, aslanlar ve sýrtlanlar çýtanýn baþ edemeyeceði cinstendiler. Hatta çýtanýn hayatýný tehlikeye sokacak olan güçlerdi. Çýtanýn acele etmesi bundandý. Üretemeyen yaþamýn, þartlý ve verili paylaþýmýn tarzý böyleydi. Þartlý veri içinde tavþaný tüketirse kendisi de tükeniyordu. Kýsýtlý veri içinde çoðalýrsa yavrusunu öldürüyordu. Buna vicdansýzlýk diyebilir misiniz?

Dýþ dünya ve vicdan sizin isteminize göre düzenlenme deðildi. Üreten emek karþýlýðý, yeteneði ve ihtiyacý kadarla pay alan kolektif davranýþlar içinde, kuramsal olaraktan, edimsel olaraktan ve pratikte yaðmacýlýk ortada kalkacaktý. Bu düzenleniþ kolektif basýnçtý. Kolektif vicdanlý algýyý oluþacaktý.

Dünyanýn vicdaný yoktu. Üreten yapýlarýn vicdaný vardý. Üreten türümüz artýk kendilikle tilki aðzýndaki fareyle ilgilenmeyecekti. Üreten türümüz, üretmeyen türlerimiz tarafýndan yaðmalanmasýný korku içinde ama doðallýkla bilip bekleyecekti. Yaðmacýlara vicdansýz demeyecekti. Öte dünya algýsý yoktu.

Oysa kiþiler hýrsýzlýðý El in takdir mantýðý yüzünden yapýyordular! El hem çalmayýn diyordu. Hem de manipüle ettiði takdiri yüzünden çalmanýza neden oluyordu. Üstelik Mýsýrdan çýkan kavmine Musa’ nýn El’i; “kavimim Mýsýrda eliniz boþ çýkmayýn! Mýsýrlý komþularýnýzý soyun” diyordu. Bu neyin anýsýydý?

Kolektif sistemi yaðmalamanýn anýþla çaðrýþ meþruiyetiydi. Ýþin garibi köleci sistemde mülk sahibi de mülksüz de çalýyordu. Mülk sahibi kölenin emeðinden kamunun malýndan çalýyordu. Mülksüzler de fýrsatýný bulduðunda hem birbirinde ve hem de mülk sahibinde çalýyordular. Zorunlu ahlaktý.

Köleci sistemde çalmak önlenemez bir süreklilik kazanan tutumdu. El ‘in kendisi gibi kabahatler de gizliydi. Çünkü sömüren sistem mal sahibi için de mülksüzler içinde hýrsýzlýk yapmayý üretiyordu. Kolektif paylaþýmý yok saydýðýnýz zaman yerine hýrsýzlýðý, aldatmayý, sözüm ona kazancý, ticareti vs. ikame edersiniz.

Köleci sistem içinde mesleði hýrsýzlýk olanlar türemiþti. Hýrsýzlýk bir meslekti. Hýrsýzlýðý ne kadar tu kaka yaparsanýz yapýn yasaklayan da yasaklanan da çalýyordu. Mülk sahibi emek gücü kamu malýný ihale ve kredilerle, teþviklerle çalýyordu. Mülksüzlerde punduna getirdiðinde mülk sahibinde çalýyordu. Tabi ki bu bir handikaptý (açmazdý).

Böylesi açmazlar içinde; düþünememe, suskunlaþýr olmanýn öðüt sel edimleri de inanýcýlarýn fasit dairesiydi, yani kýsýr döngüsü oluyordu. Köleci sistemin kiþi zihin kodlarý içinde hem kolektif alanla oluþan, hem köleci sosyal alanla yansýyan done söylemleri, done anlatýmlý aktarým, memeleri vardý.