Tokat’ı Yedim
Acaba aşk diye ben hasretimi seçtim
Az gülümseteyim dedim Tokat’ı yedim
Gerçi niyetim belli ve dürüst aşk
idi
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Anlaşılmak zor imiş eserken hasret rüzgârı
İçeriye alamadım o yâri boş kaldı
hangarı
Benim betim benzim soldu oldum sapsarı
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Ben delikanlı seven âşık sevmem
kolayı
Demedim ki sırtıma sen sapla o
palayı
Birde üstüne üstlük çektin birde
kalayı
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Mübarek aylardayız bunu bil dedim
Bilmedin ben çeker giderim dedin
Ne var ki sanki azıcık biraz
gülmedin
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Ben köşede kalmadım sen kaldın beri
Haberin aldım kalmışsın bir kemik
deri
İnsan beğenmez ise olmaz elbet bir
yeri
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Halaylar çekmiyorum yani bundan
dolayı
Boş kalırsa da kalsın bu gönlümün
sarayı
Elbet Mevla’m sarar bendeki bu
yarayı
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Sana göre hayat sanki oynanan bir
oyun
Beni de sandın galiba otlatılacak
koyun
Bana çıkmadıktan sonra kime çıkarsa
çıksın yolun
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Serseri olduğumu sanmayasın aklım
başımda
Sen gibi ayran gönüllüyü ilk defa
buldum karşımda
Yine de Mübarek olsun kandilin bu
Recep ayında
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Koşsaydın bana bugün bir ceylan
gibi
Sendin olurdun bu gönlümü yenen
galibi
Rabbimdi elbet bu âlemlerle bizim
sahibi
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Zaten Leyla ile Mecnunda kavuşamadı
Birbirlerini sevdiler yolları
birbirine çıkmadı
Araya girenler buna mani oldu ölüm
ayıramadı
Ben ona sev dedim terk et hiç
demedim
Mehmet Aluç