İliklerime Kadar Üşüyorum
İLİKLERİME KADAR ÜŞÜYORUM 

Gecem gündüzüme karıştı
Uykular haram, girmez gözüme
iliklerime kadar üşüyorum 
Isınmıyor yüreğim 
Kara kışlar da kaldı
Masum bir çocuğun gözlerinde,
Acılı bir ana, babanın yüreğinde,
Yarenini kaybetmiş bir bacının gönlünde,
Felaketimi görüyor donuyorum!
Sabahlar olmak bilmiyor 
İki elim böğrümde kaskatı kesildim
Nefes alamıyor, boğuluyorum anne!
Bu ne ızdırap, işkence Allah'ım?
Al yanaklı, boncuk gözlü çocuklarımı,
Elleri nasırlaşmış, yüreği çilekeş,
Analarımı, babalarımı, kardeşlerimi..
Enkaz altında canlı canlı bıraktım anne!
Gülen gözlerimden,
Sevgi dolu yüreğimden,
Dert sandığım yüklerimden,
İnsanlığımdan utanıyorum anne!
Boynu bükük, yetim, öksüz kaldım
Geleceğimi, hayatımı acımadan çaldılar
Umutlarımı, hayallerimi koparıp aldılar
Yüreğime ak kefen değil siyah kefen giydirdiler
Tir tir titriyor donuyorum anne!
Sessiz çığlıklara gark oldum
Sesimi duyan olmadı anne
Göçüp gidiyorum bu yad ellerden
Sakın üzülme, 
Yaşarken öldük  anne!

16.02.2023 Ankara P.ÇETİN
( İliklerime Kadar Üşüyorum başlıklı yazı Kara kız tarafından 17.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu