Yıkıldı haneler, hep viran oldu,

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

Göçükte insanlar, yüzleri soldu,

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

Sabah çok yakındı, dağlar titredi,

Fay hattı kırıldı, toprak kükredi,

Depreme yutkunan, tipler türedi,

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

Gecenin ayazı, çöktü ovaya,

Girilir mi dostlar, yıkık yuvaya,

Ölenlerin hakkı, kaldı davaya

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

Göçük altı dardır, bir zindan yeri,

Ecel boğazlarda, alnında teri,

Tozlara bölendi, kurudur deri,

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

Özbekoğlu ah’ın yerin bulacak,

Bir gelip senin de vaktin dolacak,

Azrail çöküp de canın alacak,

Yavrusun yitirmiş, analar ağlar.

14.02.2023

Durmuş Ali Özbek

durmusaliozbek@hotmail.com