Ardıç kuşları yeniden gelseler
Ardıçlara konsalar
Yeşil kalan dallar şenlenir
Tohum şenlenir
Toprak şenlenir
Kondukları dallarda
Yorgunluklarını atsalar
Gönüllerince yiyip içseler
Sonra oracıkta
Uyusalar uyansalar
Orman şenlenir.
Dağı, bayırı kuş bakışı izleyip
Gökyüzünden izimizi sürseler
Ve hiç ürkmese bizlerden
Tane tane tohum ekseler
Kepir otları arasından yeşerse
Ardıç kokuları yayılsa doğaya
Vatan şenlenir
Bir tel düşse avucuma
saçlarından,
Takılsa göz bebeklerim en ucuna,
Yine sevsem seni çok uzaklardan
Ardıç kuşları gibi uçsam uçsam
Doğruca sana varsam
Gözlerin okşasa beni
Gözlerin ısıtsa teni
Doyamasam o anın mutluluğuna
Ardıç kuşlarını selamlasam
Gönlüm şenlenir
Tüm egolar fırınlarda yakılsa
Gaddar deseler hiç de acınmasa
Külleri dahi kalmasa
Tarifsiz kasırgalar alıp götürse
Ay ışından bir çağlayan dökülse
Tüm art niyetleri de alıp götürse
Çıkılmaz girdaplara tıksa
Dünya rahatlasa
Ardıç kuşları
Ardıç tohumlarını savursa savursa
Saçılsa bir bir yeryüzüne
Dünya şenlense
05.02.2023 Konya
Durmuş Ali ÖZBEK