Evreni ilmek ilmek, sanatýyla ören Rab,

Kudretinin  önünde, eðilirim hilafsýz.

Kulun yanlýþ yapýnca, haþmetiyle gören Rab,

Senin  tövbe kapýndan, gönderme bizi afsýz.

Herkes maruzat sunar, sonsuzdur merhametin,

Doksan  dokuz isminle, alem zikreder seni.

Kuluna nazar etsen, haþrolur ol kudretin,

Gelir  ukba örtüsü, sarar bütün bedeni.

Acizdir sözcüklerim, kelamým yetmez sana,

Belki  abad olurum, lütfetsen huzurunda.

Unutulmuþ ademim, selamým yetmez sana,

Sade  sende maðfiret, o mahþer pazarýnda.

Soyut somut ne varsa, bilinmezi bilensin,

Esvabýn  saklayamaz, siyah gölgeler bile.

Af ettiðin kulunun,  günahýný  silensin,

Ol  dedin mi  olurlar,  taþlarda  gelir dile.

Bir Ademim duamý, makamýna arz ettim,

Affetmeyi seversin, Rabbim sen bizi affet.

Doðru bir Müslim olmak, budur bütün niyetim,

Rahmetinde tecelli, bulur cümle zarafet…

Adem Efiloðlu

Bütün Ýslam aleminin ve edebiyat ailemizin kandilini tebrik eder dualarýn kabulünü temenni ederim.