Yolun sonu acîbse yüz yıl kalsan ne yazar
Başına ayağına kurşun alsan ne yazar
İfade edilmezse kelimenin ma’nâsı
Hangi cümle kâfidir anlatmaya şu nâsı
Nâsı nâs yapan elbet, kalbindeki ra’nâsı
Gel dostum, tövbeye gel! Tövbeler aşka akar
Öyle bir aşktır ki bu, suyla ateşi yakar
Ben nasıl anlatayım, ben beni bilmemişken
Ol şeyhimi dinleyip dilimi dilmemişken
Gözümdeki dünyayı kalbimden silmemişken
Oysa dünya bir günlük gaflet uykusuna eş
Mîzân derdinden önce idrâk etseydik kardeş
Tavsiye etmek kolay, şair işi abartır
Dünyalık övgü almak nefsimizi kabartır
Şak şak istetme Ya Rab! İlim sevgimi artır
Artır ki kavuşayım ötede dergâhıma
"Dileyene veririm!" Diyen O Allah’ıma
Yerim nedir, neresi? Aşkın kendinde miyem?
Güzel dizilmiş sözde, nazmın bendinde miyem?
Demiyem ki kimseye günahsızım demiyem
Aşkın nüvesi günah, yolu tövbe yoludur
Âciz müjgânın gözü gözyaşıyla doludur
Müjgân Akyüz Dündar