Baharın serin nefesi,
Anımsatmıyor artık senin nefesini
Soğuk bir başka dokunuyor tenime
Yokluğun bir başka
Her yer rengarenk, cıvıl cıvıl olsa da
Benim gözümde gönlümde, eflatun çiçekler…
Bilirim yüzün yine al al
Gelincik tarlası gibi olmuştur
Aklına ben gelmişimdir,
Baldıran olmuştur aldığın nefes
Cayır cayır yakmıştır ciğerini
Hatıraların sökün etmiştir içinden,
Düşünmek istemedikçe
Beni sana hatırlatır, eflatun çiçekler…
Kırk ikindilerle yarışır
Islak hüzünler sızdıran gözlerim
Göğüme küser güneş, bulutlar daha karanlık
Gözden uzak bir kır çiçeğinin mahzunluğu
Düşer payıma
Kırlarda renkler birbirine karışır
Yeşil, sarı, kırmızı, mor, pembe,
Ama hayallerimi esir alan, eflatun çiçekler
Bırak kimin olursa olsun kırmızı güller
Bırak kimin olursa olsun turuncu nergisler
Ben ömrümü adadım ömrü kısa bir çiçeğe
Adam gibi sevdim, sen onu seviyorsun diye
Adam gibi sevdim, aldatmadım hayallerimde bile
Bırak kıskansın bütün çiçekler
Benim sevdam, eflatun çiçekler…
Kiminin adı leylaktı, kiminin adı erguvan
Geçtiğin yerde kokun kalırdı,
Kıskanırdı lavanta
Penceremde ki saksısında gülümsese de Ortanca,
Anladım herkese aynı şekilde gelmiyormuş bahar
Neyse boş ver,
Ey gönlümü gönlünün rengiyle boyayan Peri
Yokluğuna alışmak isterdim ama
Unutmak istedikçe senden selam getirir, eflatun çiçekler…
Yazarın
Önceki Yazısı