Bir düþ’ ün yangýnýdýr içine düþülesi acýnýn renksiz varlýðýnda saklý bir hezeyan misali yüreðime çemkiren yalnýzlýðýn ve adaletsizliðin sivri dili.

Meftunu olduðumsa sevgiden ibaret bir hayatý dikte etmiþken ve de sözcüklerle dikmiþken söküklerin ömrün tayin edilesi bir yorgunlukla muhatap aþkýn sönen ferinde çýrpýnan kelebekler misali bir güne nasýl sýðar canlýnýn sür-git ömrü?

Hicabýn eþiðinde seken bir canavar.

Gerçeklerin dillendiði yürek ikliminden firar eden sözcükler.

Tahliye edilesi bir düþ.

Tecrit edilesi bir düþüþ.

Tahayyülünün imkânsýz olduðu o çarpýk ve sahtekâr gülüþ.

Mýntýkam belli mizacým da.

Meali yitik bir günde demlenen acýlarýn kantarý da.

Soyutlandýðým hayata delalet bir soykýrým mý yoksa arþýnladýðým yolun da yok iken geri dönüþü ve iþte hazanla iþtigal bir haziran sabahýnda kol kanat gerendir sadece ve sadece yüce Huda.

Muhtýrasý verildi mi sahi?

Muallim de mi terk etti makamýnýn?

Derlediðim sözcüklerden inþa ettiðim bir karavan iken içinde yaþadýðým sözcüklerin endamý ve efkârý.

Doðaüstü güçlerdir gücüme güç katan bazense tam tersi.

Sýrça köþkümün de yerinde yeller eserken.

Bir saðanaksa yakalandýðým ve iþte saðalttýðým kadar acýlarý rahmetine bandýðým duygularýn ve yaðan yaðmurun endamýnda görülmez oldu gözümün akan yaþý.

Bir girift hece imiþ ki sevmek çok sevmek ve ritüelim iken bazense kapaklandýðýma delalet.

Kap kaça uðramýþsa benlik neye yarar inkârý?

Kaybolmasý mümkün olmayan rüzgârýn savruk nidalarý ve iþte pekiþen özlemim anneme peçesinde sakladýðým sözcüklerin bazen duvaðý bazen duvarlara tekabül ettiði bir gelenekmiþçesine gel-git akýllý tayfasý hayatýn ya da sarmalýnda gizin telaþla ördüðüm saçlarý yazdýklarýmýn.

Bir cendere imiþ meðer anlatýlmayanlar.

Cünüp bellenen isyankâr gölgelerden de uzak kaldýðým kadarýyla.

Reþit bir ölüm isterdim asla eþiðinden geçmediðim ve iþte Araf’ta saklý varlýðým ve adaðým ve baðladýðým çaputlarým evin önündeki yaþlý çýnarýn da sunumu ile bazense göle maya çaldýðým ve uzaðýnda mutluluðun savsaklanmýþ olsa ne ki varlýðým…

Günün penceresine kondum.

Gece gelmeden örttüm perdeleri.

Gerisin geri kaçtýðým hangi duyguysa ve hangi mekânsa haz etmediðim elbet acýnýn da umudun da hazzý iken sözcüklerden kendime yaptýðým o kâðýttan uçurtma.

Vurdular lakin uçurtmamý.

Vuruldum en can alýcý yerimden.

Yerimden yurdumdan olmadan hayat ve zaman da imkân saðlarken.

Bilumum duygunun tekmili ve tekbiri.

Bulamacý hüznün ve gergin bir ipte yürüdüðümden beri.

Ayaklarým titrese de ayaktayým.

Baþým dönse de diktir baþým.

Dilemmasý sözcüklerin ve dilaltý þiirlerim ve meskenim ve meramým ve muhatabým sadece Yaratan.

Ulularýn ulusu aþkýn Ýlahi Çaðrýsý:

Ünlenmiþ ruhumdan dökülen yaþlarý ihbar etsin varsýn zalim bense efkârlý bir hüzünle ve duygularýmýn kat izinde çýkmaktayým basamaklarý.

Hizaladýðým bir gülüþtür çekincelerimi boca ettiðim.

Çalýntý bir sözcüktür ruhumdan arakladýklarý.

Yine de mealimdir annem ve meramý O’nda saklý ve mizacýmda kâh þen kâh derdest edilmiþ iklimler sekerken yan basan kederin de isyanýnda saklý tuttuðum kadar o devasa inancýmý.

Salkým söðüt mü?

Ya da kökü kurumuþ bir aðaç…

Salkým saçak mý yüreðim ve iþte sözcüklerim de deðil asla yeknesak.

Üfüren.

Öðüten.

Deðirmende beyazlamadý hani boþ yere ruhumun saçlarý ve sükûnet dilediðim bir gün deðil sulh bildiðim bir ömür hiç deðil varsa yoksa umudun tekeri ve inancýn sunduðu o huþu ve iþte askýya aldýðým hayatý benden çalmak isteyen her kimse deðildir bile yüreðime kiracý.

Sahibiyim ben duygularýmýn.

Çalýntý saniyesinde dahi bir asra denk gelen acýlarým.

Kula kulluk yapmadýðým.

Külümden doðmanýn da itirafý iken yazdýklarým.

Künyemde yazan ismim üstüne üstük mahlas kullanmadan sevk ettiðim iç sesim sevdalandýðým kalemin nazarýnda çekilesi bir çürük diþ gibi ya da çekilesi binlerce derdin muhatabý olsam da vardýr elbet bir çýkýþ noktasý yeter ki istesin yüce Rabbim.

Bir miladý devirdim devireli.

Varsýn dolsun da miadý dünde kalan hayallerimin.

Ve iþte izotopu evrenin evrelerden geçtiðim bir kehanetin de yolcusu derlediðim gülücüklerden sýzan hüznüme delalet bir tasvirdir ki yaþamak ve tahayyülünün dahi imkânsýz olduðu bir sapakta sarmalýnda kaderin tüten dumanýdýr üstünde þimdi çýkan fýrýndan bir þiir bir nesir bir hikâye dahi asla yetmez içimi dökmeye…

Yýkadýðým ve kuruttuðum duygularým mandalladýðým ip belki de boynuma geçireceðim daraðacýmdýr.

Mahzun bir gülüþ deðil meali ölüm olsa bile yaþanan kaderin nasýl ki ümidini kesmez insan Allah’tan ve müridi olduðum yolun da hâkimi ve tek sahibi iken sevdalandýðým Hancýnýn emsalsiz kudreti ile Ýnþallah sað çýkacaðým yeniden bu savaþtan…