“Özleme” kelimesi çok önemli ‘öz’ le ilgili, insanýn özünü  tekrar hatýrlamasýyla ilgili.

    -Özünde olaný hatýrlayýp, özlediði zaman 'özledik' diyoruz özleþmek gibi. Ýnsan sevdiðini özler ya sevdiði de özünün bir parçasý özü neyse onu seviyor.

Neyi seviyorsa özü ona dönüþüyor ‘men özüm seni sevirem’ diyor mesela Azeriler.

Tabi neyi seviyorsa- vatanýný ,ailesini ,sevdiðini ,dostunu bir muhabbeti kahveyi çayý .Bir yeri, bir mekaný, bir ortamý kitaplarý ,yazmayý onlarýn hepsi ayný zamanda bizim 'özümüzü' oluþturan þeyler. Bunlar birer amel faaliyet gibi görünüyor ama bunlarýn totali bizim özümüzü þekillendiriyor. 

Özlemek demek aslýnda, özümüzü tekrar inþa etmek için o þeye kavuþmaya çalýþmak demek. Onu tekrar arzulamak demek çünkü özünden bir þey eksiliyor ya o eksiði tamamlamak için diyorsun 'özledim'. Bir þey eksik- ona tekrar kavuþmak için hareket ettiðinde özlemiþ oluyorsun.

Ýnsanýn en çok özlemesi gerektiði yada en çok hasletini çekmesi gerektiði þey belli .

Yücelerin Yücesinden en güzel suretle yaratýldý sonra dünyaya gönderildi oradaki lezzeti oradaki tadý özlüyor. Dünya gurbetinde ahireti özlemekte bundan dolayý, baþta bize verileni tekrar Kamil bir þekilde geriye almak için. Baþlangýç ve son ancak bu özlemeyle tamamlanabiliyor.

Ýnsan o Yüce Ali olaný ukba da karþýsýnda çýkacak olaný özlediði oranda bu dünyada asil, temiz, güzel onuruna yakýþýr özüne yakýþýr bir hayat yaþýyor.

Baþka þeylere yöneldiðinde aslýnda özlemiyor ‘özsüz’ leþi yor.

Özünden uzaklaþýyor, dünyada insanýn dikkatini daðýtacak onu yoldan çýkaracak çok þey var imtihan da biraz böyle bir þey.

Ýnsan ancak kendi özünü tamamlayan þeye yöneldiði zaman gerçek manada özlüyor.

Özünü inþa etmeye baþlýyor ,peki mutluluk bu iþin neresinde. Bakýyoruz mesela yaþadýðýmýz çaðda herkesin bir mutluluk arayýþý var dünyanýn kuruluþundan beri bu hep böyle oldu.

Belki de kýyamete kadar da devam ediyor olacak. Yanlýþ yerde arýyoruz bazen, bazen bulduk zannediyoruz. Mutluluðun huzurdan bir farký var mesela onu fark edemeyebiliyoruz.

Modern çaðda haz ve hýz üzerine kurulu bir tüketim kültürünün içinde yaþýyoruz. Bu döngü içerisinde insaný kalben mutmain eden insanýn içindeki huzuru ortaya çýkartan bir mutluluða ulaþmak imkansýz derecesinde zor. Çünkü haz ve hýz sürekli yenilenmesi gereken hiçbir zaman kendinizi tamam hissedemediðiniz duygu yaratýyor sizde. Bir sonra ki þeye yönelmenize teþvik ediyor. Tüketim kültürü bazen insan öyle duyguya kapýlýr þunu elde etsem dünyanýn en mutlu insaný olacaðým. Þu arabayý alsam, bir þunu alsam, bir þuna ulaþabilsem bütün sorunlarým çözülecek en mutlu kiþi ben olacaðým. Ya þu atama bir yapýlsýn, þu makama bir gelsem ,bir geleyim geldikten sonra o kadar hýzlý tüketiyoruz ki onu sonraki þeyin telaþýna kapýlýyoruz bu sefer.

- Geçici olanda mutluluk aramak, insanýn mutsuzluðuna yol açan bir þey. Geçici olmayan daimi olan bir þeye tutunduðunuz zaman mutluluk geçici hazdan öteye geçiyor. Ama modern tüketim kültürü haz ve hýz üzerine kurulu olduðu için ,bizi hep buralarda böyle bir hengamenin böyle bir fasit dairenin böyle bir canhýraþ kavganýn telaþýn içerisine giriyorsun farkýnda olsak ta olmasak ta. O yüzden de hep bir tatminsizlik duygusu var içimizde. Maddi imkanlar ne kadar fazla olursa olsun bir türlü evet þimdi itminan noktasýna geldik diyemiyorsunuz. Çünkü tüketilen bir þey bir sonra ki tüketim duygusunu hazýrlýyor. Halbuki insan tükenmeyene yöneldiðinde ondan pay aldýðý oranda içindeki iman duygusu tatmin olma duygusu bir tamlýk duygusuna dönüþüyor. O zaman insan daha az þeylere talep etmeðe baþlýyor. Hayatý daha bir sadeleþiyor günlük hayatýn yüklerinden kurtuluyorsunuz ve o yüklerden kurtulduðunuz oranda da özgürleþiyorsunuz hafifliyorsunuz.

O yüklerden kurtulmadýðýnýz zaman ,sýrtýnýz taþýyorsunuz onlarý gittiðiniz her yer taþýyorsunuz. Þuyum var þuyum da olsun, buyum var buyum da olsun duygusu sizi her yerde takip ediyor .O zaman hep böyle huzursuzluk hali var, ayný þey bu modern teknolojiyle ilgili bir þey. Sürekli bir sonraki ,son dakika haberi, bir sonraki haber bir sonra ki manþet ,geliþme bir sonra ki bildirim ,bir sonra ki beðeni sizi böyle sonsuz bir fasit dairenin kýsýr döngünün içerisinde serseme çeviriyor. Hangisine yetiþeceðinizi bilemiyorsunuz, çaðýn bu tüketim hýzý haz üzerine kurulu, bu kargaþa çok gayri insani ,gayri fýtri bir þey aslýnda. Ýnsanýn tabiatýna aykýrý bir þey yani ,aðacýn büyümesinin bir süresi var çimin ,otun yetiþmesinin bir süresi var.

Elmanýn, kirazýn, þeftalinin, kayýsýnýn büyümesinin bir süresi var. Güneþin doðmasýnýn bir süresi var bunlarý yapay olarak hýzlandýrmaya çalýþtýðýnýzda onlarýn tabiatýný bozuyorsunuz.

Nitekim iþte g-d-o diye genetik olarak yapýsý deðiþtirilmiþ gýda ürünlerini de hýzlandýrýyorsunuz ,ortaya çýkan þey gýda olmaktan çýkýyor meyve olmaktan çýkýyor.

Hayvanlarý yetiþtirirken daha hýzlý tüketim için, daha fazla yumurta alalým diye civcivleri böyle yapýn tavuklarý böyle yapýn onlara 24 saat ýþýk verin, hayvan uyumasýn biran önce üretsin, bir an önce kesilecek hale gelsin dediðiniz þey artýk bir hayvan olmaktan çýkýyor. Bir nesneye dönüþüyor saðlýðýnýzý bozuyor, bütün eko sistemi bozuyor.

Ayný þey, insanýn kendi ruh dünyasý için de geçerli ,bu telaþ hali bu kargaþa hali, hazzýn ve hýzýn peþinden koþmak hali ,kaygýsý, insanýn madde dünyasýný bozduðu gibi, mana dünyasýný da bozuyor. Sadece manevi olarak bir tükenmiþlik hissi yaratmýyor ,maddi olarak ta farkýnda olalým yada olmayalým daha saðlýksýz daha kalitesiz daha tehlikeli daha toxic ir ortamda yaþamaya baþlýyoruz.

Çevre krizi, iklim deðiþikliði ,her þeyin yapay hale gelmesi ,her þeyin bu kadar tokxic hale gelmesi biraz bununla ilgili .Soluduðumuz hava, bastýðýmýz toprak, içtiðimiz su, baktýðýmýz gökyüzü, gözümüze gelen ýþýk, maruz kaldýðýmýz ýþýnlar hepsi  o kadar tokxic hale geldi ki, tabiatý eþyayý,varlýðý o kadar perdeledik ki ,kendi ürettiðimiz is, pis hava kirliliði varlýk kirliliðiyle de zihinsel kirlilik ve maddi kirlilik nedeniyle onlarý o asli haliyle olduðu gibi göremez hale geldik .

Nasýl hani güneþ ýþýnlarý dünyaya gelirken bir sürü zehirli katmanlardan geçerek geliyor oluþturduðumuz hava kirliliðinden dolayý.

Ve bu iklim deðiþikliðine iþte sýcaklýðýn artmasýna sara etkisi dedikleri sonucu ortaya çýkartýyor. Ayný þekilde bizim varlýkla iliþkimizde de araya o kadar çok perde giriyor ki.

Perdeler arttýkça görüþ karanlýklaþýyor kararýyor farkýnda olmadan kuþa bakýyoruz ama artýk kuþa bakamaz hale geldik. Aðaca bakýyoruz aðaca bakamaz hale geldik,çünkü her þey artýk bir görsel paylaþým nesnesi olarak kullanmaya baþlýyoruz zihnimizde.

Aný yaþamaktansa ziyade onu hemen bir görsel malzeme haline getirip paylaþalým fotoðrafýný çekip birine gönderelim.

Konsere gidiyor insanlar canlý konsere gidenler ,canlý yayýn yapýyorlar. Canlý müziðin esprisi onu 'orada' duymak hissetmek o müziði orada yaþamak.

Yayýn yaptýðýnýz zaman siz konserde deðilsiniz, dinlemiyorsunuz yayýn yapýyorsunuz bir þeyi kaydediyorsunuz dolayýsýyla müziði kaçýrýyorsunuz. Canlý müziði insan ruhuyla, bedeniyle kulaðýyla her þeyiyle dinlediði zaman, içine çektiði zaman- ha ondan sonra o duyguyu paylaþmak daha kýymetli. 

O görüntüyü deðil o duyguya gelip paylaþmak daha kýymetli deðil mi.

 

Selam ile dua ile kalýn saðlýcakla…

 

Semra EROÐLU Þiirleri sevdiren kadýn

23/06/2023