Bir düþ’ ün meftunuymuþum senelerdir düþün düþün iþin içinden çýkamadýðým: bir renk ise azadesi yalnýzlýðýn bir azize gibi soluklandýðým göðün hüzünle randevusu ýslýklandýðý kadar ruhumun uçuþan polenlerinde saklý bir kelebek gibi bir de kozamdan firarým içine düþtüðüm bir yenilgi addedilse de efkârým ben aþkýn ben inancýn ümmeti binlerce saklý sýrda ve duada baþ koyduðum yoldan da yok iken dönüþüm: dön dön semazen eteklerimde saklý hasret ziyan olsa da ömür ziyadesiyle yaþadýðým kadar insan olmanýn onuru ile hem baþým dik hem ayakta ve koþarken Rabbin Dergâhýna yedi uyuyanlar maðarasýnda servetimi beyan ettiðim kapýsýndan kovulsam ne ki dokuz yüz doksan köyün ne de olsa binincisidir hicretim sefasýný sürdüðüm ne ki ömrün semada saklý bir Yýldýz’ým ben asla yýlmayan asla yolundan sapmayan…