Yorgun düþler yorgun iklimler yorgun gülüþler…

Beþik kertmesi adeta sözcükler yalýn ayak bazen isyankâr bazen suskun ve donuk ve sitemkâr…

Anlatmaktan yorgun düþmüþlüðün cemalinde saklý hüzün ve göðe teðet geçen ölüm gibi sýrasýný savacaksa eðer ki insan…

Gönül muhabbet ister ve daðýnýk ruhunu toplamak hayata bertaraf yaþamak ister huzura dönük yüzünde güleç güneþin bazen þakayýklar açar bazen kapýlar kapanýr ve rehavetin doruðunda kundaklanýr duygular…

Bir renk cümbüþü ya da varsayým.

Karanlýðýn kilit noktasý özünde saklý yalnýzlýðýn ve hicretin doðuþu bazense patavatsýz bir ruhun dokunuþu aþkýn közünde inzivaya çekilen çekinceler ve manidar suretler.

Bir salýným evren belki de saðaltmak adýna günü.

Bir çýkarýmsa günden arda kalan…

Bazense çizmeyi aþan yaðmurlar.

Uðultunun tepe noktasý ve mimlenmiþ cihan en çok da metaforlar gizemin tetikleyicisi iken melankoli yüklü bir alýntý…

Ve iþte ansýzýn hâsýl olan o seyyah kurþun.

Kurþun aðýrlýðýnda bir günü omzumda taþýdýðým ve sessizliðin feveran ettiði.

Ýzbe bir maðaradayým yankýsýný duyamadýðým duygularýn peþkeþ çektiði hezimeti bir içimlik þiirler dilimlediðim bir ömürlü acýlar biriktirdiðim.

Bilinmezin þuh sesi ve köpüren dalgalar günden arda kalan üç beþ soru iþareti ve ýskaladýðým cevap anahtarý.

Devasa bir skala sezilerime eþlik eden ve dualarýn gücünde bir nebze de olsun saðalttýðým misafir hikayeler.

Boyunduruðundayým kaderin ve bir hýþýmla gelip de omzuma çömen kederin zanlý zam tarifesinde git gellerle iþtigal, bir ihlas denizinde arýyorum rahmeti göðsümde konaklamýþ ne çok göçebe þiir asla düþmediði yakamdan düðmelesem bile sözcükleri geviþ getirip beni yok saydýklarý…

Soluduðum zehirli hava mukayese dahi edemediðim öncem ve eþref saatim.

Sýdký sýyrýlmýþ duygulardan sekip gerçeklere konmakla sürtüþen bir yalnýzlýk bu:

Devasa rahmeti bilinmezin bazen devrik cümlelerden firar eden gizli öznem ve gizli özlemim.

Derme çatma deðil oysaki yürek hanem gel gör ki düþünceler dizginlerini elden býrakmýþken kâh eksiliyorum bu duygu sarmalýnda kâh çoðalýyorum düþüncelerin erbabý zihnimde toz tutan bazen tozu yutan genelde tozutan isyanlardan dem vurup huzura ermek adýna bir minvalde göðsümü gere gere yaþamanýn nerede ise imkânsýz olduðu ve iþte kalemim benim ekmek teknem gerçi somut anlamda bir getirisi yok ama yazdýkça doðuyorum kendimden yazdýkça kavuþuyorum kendime ki kendimden geçmiþliðim kayýtlý dünümde.

Horon tepen imgeler saklý mizacýmda.

Horasan tepelerine bayrak astýðým.

Aþikâr bir fýsýltý ayyuka çýkmasýnýn ertesi bir çýðlýða bir haykýrýþa kucak açan.

Dogmalar saklý mazimde: azgýn dalgalar boyumu aþsa da ben cüret etmesem de yeni bir dalga olmaya ansýzýn hâsýl oluyorum kýyýlarýma vuran saç, renklerin sýðlarýnda yaþayan insanlardan uzakta sað kalmanýn da alameti iken sözcükleri sayfaya dizmemin ertesinde ansýzýn kendime sarýlýp kendimi avuturken biliyorum da bunun bir savunma mekanizmasý olduðunu ve sorular teðet geçiyor göðün rahminde kuluçkaya yatan kuþlar saklý misal ve doðurgan bir tebessüm akabinde hýçkýran iç sesim ve dolunayýn ç/aðrýsý hür doðdum da hür mü yaþamayý beceremedim yoksa…

Bir cýngýl kulaðýmýn pasýný silen.

Bir çaðlayan içinde sürüklendiðim.

Þelalede saklý sýrlar gibi dikime gidenler bense dik açýlý bir üçgende duygu sarmalýnda hacmini hesaplarken buluyorum kendimi evrenin ve evrelere eþlik eden doðumlar ve ölümler ve katsayýsý hayatýn bazen karekökü bilinmezin bazen sinüs ekseninden sökün eden sayýlar asla asalak olmadýðým gibi asal bir sayý olduðum da su götürmez bir gerçek iþte.

Ne halüsinasyon gördüðüm ne de basit bir algý ya da sanrý sadece ve sadece benim tanýk olduðum bir dürtü bir yenilgiden zafer kazanmýþ bir komutan edasýyla çýkýp salýnýyorum iþte evrenin tozlu koridorlarýnda sanki ilk defa görmüþçesine ahvalimi ya da onlar beni her zamankinden farklý algýlarken.

Bir çözelti ise þiir.

Bir çoðaltý ise imgeler.

Sihirli bir deðnek misali kalemin sýrtýna binip de gezindiðim iç âlem ve tavaf ettiðim kâinat oysaki yerimde sayýyor olmam lazým bazense saymaya baþtan baþlayýp hizaya getirecekmiþçesine insanlarý ve çarpýk düzeni bir sýkýmlýk canýnda insanýn aslýnda o can da bedene dar gelirken belki de tam tersi.

Örtüþen duygular bazen muðlak.

Bir orantý kuramadýðým yer gök arasýnda sýkýþýp kaldýðým Araf’ýn coðrafyasýnda…

Huzurun eþiðinde.

Ölümün beþiðinde.

Sözcükler bazen basiretini baðladýðýnda kaçmak isterken kendimden ve bedenimden ve hoþ tutmak adýna içimdeki çocuðu bazen boþ verdiðim kendime bazen baþa aldýðým bir yenilginin türevi iken kalemin yazmak istediklerinden çoðunu da içimde saklý tutarken…

Bir bilinmez ise þahidim.

Bilindik olansa sadece kalemin ödediði diyeti sindirmek adýna da hüznü göðe komplimanlar sunduðumun ertesi üstü örtülü masamda Sümen altý yaptýðým yüzlerce þiir ve yazý…

Yazgým ve rýzkým bunu buyuruyor madem…

O halde buyurun sofraya, sevgili dostlar…