Küçük  afacanın aklına takılan bir soru vardı ancak babasından korktuğu için soramıyordu.
-Baba dedi,acınacak halde,arkasını getiremedi sözünün.
-Ne var?

Arkadaşları babalarıyla el ele tutuşup  alış veriş yapmaya giderken hep onlara imrenirdi.Ne zaman çarşıya gitmek istese: "Çocuklar evde kalır."cevabıyla karşılaşır içi  iyice burkulurdu her keresinde.Sanki onlarınki 'öz babalarıydı' kendisininki 'üvey baba,' ağzından  kaçırsaydı bunu hem dayak yiyebilir hem evden atılabilirdi üstelik okuldan da alırlardı.

-Baba,dedi amcam neden beni her gördüğünde bana 'bir ihtiyacın var mı,'diye soruyor? Bizi fakir  mi görüyor yoksa  amcama borcumuz mu  var?

Düşündüğü  gibi ne  azarlamış ne  de kızmıştı babası zaten amcasını da pek sevmezdi  aralarındaki  miras kavgası kardeşliğin ötesine geçmişti.

"Bazı insanlar sadece konuşmak için konuşurlar amcan gibi,biz çok şükür kimseye muhtaç değiliz  ama amcan bizim dara düşüp ondan yardım  almamızı arzu ediyor ki 'büyük 'olduğu anlaşılsın ve egosunu tatmin edebilsin."dedi babası ve ekledi:

-Test etmek çok kolay,sen de her  gördüğünde bir şey isteyeceksin ama pahalı olsun.

Çocuk,babasının  söylediği gibi önce bilgisayar sonra bisiklet ister amcasından ayrıca ayakkabılarının ve elbiselerinin  olmadığını,utancından sokağa çıkamadığını, akranlarıyla top oynayamadığı söylemiş  olmasına rağmen  amcası ne mi yapar,yolunu değiştirir...

Evet bazı insanlar gerçekten  hem konuşmak için konuşur hem sırf sormak için sorar...
( Konuşmak İçin başlıklı yazı berberce tarafından 14.07.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.