Belki Bin Defa Sokmuşum
Yürür mü garibin düz yolda değil
denizde gemisi
İçilir afiyetle dostla muhabbetle
çayın demlisi
Öyle ise nasipledir bu işler
diyelim gitsin böyle
Kısmet olursa garibin yüzer
zenginin yüzmez gemisi
Ben bunları kısmet demişim böylede
bilmişim
Kafamın girmeyeceği deliğe bin defa
sokmuşum
Ulan akılsız kafa sığmaz ki niçin
cefayı seçmişim
Akıl herkeste olur herkes bunu
kullanmaz akıl delisi
İnsan azar sonra anlar ve böyle
şiirler yazar
Bir bakarsın aniden kendi gireceği
mezarını kazar
Hak yol varken birden yanlış yola
girer kalır naçar
Gör seç beğen yaşa ol sende paşa
teferruat gerisi
Kul Mehmet’im sanma senin bu yerin dolmaz
Doldurtur Mevla karanlıklar aydınlık
’sız olmaz
Kul dediğin insan insanı bu âlemde
zinhar yormaz
Yoranlar kendini sonunda anlar ara
gönül sevgisi
Mehmet Aluç-Kul Mehmet