çekiyorum ellerimi bulaştırdığım şiirin içinden
cümlelerim rastgele tamamlıyor kendini
sanki harfler kifayetsiz
sanki ben kifayetsiz
heceleri düşürmüşüm toprağa
adım adım arıyorum kaybettiklerimi
şarkıların yüzünü okşuyorum
bana ilham olacak gibi
adını fısıldıyorum fırtınalara
asıl fırtına içimde doğuyor
sessiz bir şiirin doğum sancısı
altından kalkamıyorum bu sancının
resimlerime dönüyorum yine
ağaç yapıyorum, deniz yapıyorum
bulut yapıyorum, kuş yapıyorum
hiç biri ilham olmuyor
duvara çivilendi sanki cümleler
yetişip alamıyorum
şair olmadığımı hatırlıyorum bir an
içimde çoğalan acıları gömüyorum
ilham gelinceye kadar
nadasa bırakıyorum şiirlerimi
Müjgân Akyüz Dündar
