Ayrılıklar
Her dem gönülleri yaralar
Ayrılıklar, vedalar...
Sarılırken birbirine kollar
Nasıl da durgunlaşır bedenler
Nemlenirken gözler...
Dönüp giderken seven, sevilen
Acı bir tebessümle sallanır eller
Ve bir hüzün kaplar içimizi
Yaşarken o makus kaderimizi
Tek tesellimiz umuttur
Bir daha görebilmek için birbirimizi
Bilsek de bir gün döneceğini
Yine de bir sızı kaplıyor kalbimizi
Uğurlarken sevdiğimizi, kıymetlimizi
Ne garip bir duygu sevmek birisini
Ona koşulsuz açmak yüreğimizi
Anne, baba, kardeş, sıradan birisi
Bir de sevgili var ki
Yüreğimize ilmik ilmik işlenen...
Hepsinde farklı farklı olsa da sevmek
Aynı yangında birleşiyor veda etmek
Ah o Ayrılıklar, ah o buruk vedalar
Canımızdan can alan...
Zor geliyor be, ne olur ise sebebi
Hele bir de ölüm var ki
Ağır, inan çok ağırdır bedeli...
Düşünmek var ya dönmeyeceğini
Bir alev yumağı kaplıyor yüreğini
Çırpınırken ruhun yanan bedeninde
Son bir sarılma, dokunma hissi
Nasıl da yakıyor, acıtıyor canını...
(
Ayrılıklar başlıklı yazı
Ergül Güzel tarafından
30.08.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
