oğlum gurbet iline yolu düştü düşeli
gittiğinden beridir dert içime döşeli
evimde yalnızlığa mühür dağlamaktayım
onun ile beraber ben de ağlamaktayım
gecenin koynundayken seni isterim elbet
özleminle bitiyor geceler nöbet nöbet
üstüme yağan yağmur seni bana verecek
secdede dualarım umutları serecek
zamansızdı gitmeler dün seni heceliyor
daha akşam olmadan gün erken geceliyor
penceremin önünde hasret beni taşlıyor
sanırım asıl sabır daha yeni başlıyor
görmek isterim yine yeşil mavi gözleri
içimi aydınlatan umut dolu sözleri
sana nasihatım yok güvenim oluk oluk
resimlerin elimde eskidi soluk soluk
Müjgân Akyüz Dündar
