Kalemim durmak bilmez,
Gönlüm susmak.
Ve gözlerim aralanırken sana,
Tokezlemez.
Çünkü ben Şiir'liyim, sen de Şiir.
Kalbinde yaşıyorum dizelerin,
Gönül evim, sevda sahiline sıfır.
Manzaram da gözlerin, hudutsuz ve derin,
Her bakışta iç çekip,
Huzur bulur yüreğim.
Dedim ya ben Şiir'liyim, sen de Şiir.
Gezintiye çıkarım arasıra,
Her dizede ayrı bir hava var.
Çok geçmeden farkediyor insan,
Her dizenin içinde sana benzeyen,
Bana huzur veren var.
Çok şanslıyım,
Çünkü ben Şiir'liyim, sen de Şiir.
Şimdi sana göstermeli yaşadığım şehri,
Uçuşan redifleri, tokalaşan heceleri,
Gönül kıyısınca uzanan tasavvufi terimleri.
Evet, sana göstermeli bu şehri,
Seni, sana gösterip,
Seni, sana yaşatmalıyım.
Biraz da sen Şiir'li,
Ben de Şiir olmalıyım...
(
Ben Şiirliyim - Sen De Şiir başlıklı yazı
Berfe Huseyn tarafından
1.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
