Online Üye
Online Ziyaretçi
***
Ey Tamga’nın Kızı,
Adını göğe fısıldadım,
Yıldızlar sustu, gece dinledi.
Bir parıltı düşer ki gözlerinden,
Zamanın kalbi orada atar artık.
Ve ben,
Senin adını anınca,
Sanki yaratılış yeniden başlar içimde.
Ne bir dua kadar sessizim,
Ne bir fırtına kadar gür.
Ama seninle Tamga’nın Kızı,
Dilimden dökülen dua olur,
Gönlümden düşen fırtına...