Müstakil bir acıyım ben:
İstimlak edilmiş şehrin müdavimi
aşkın muadili
Sırdaş bir hırkayım ben önü ilikli
başı dik
Mensubuyum aşkın kor hecelere yenik
düşmüş değil de
Baş koyduğum yoldan asla ödün
vermediğim
Himayesinde Rabbin ve yine O’nun
izniyle şiirler derlediğim…
Deminde hüznün derli toplu bir ölüm
diledim kendime
Meşkin ihracı
Maşuk sevdamın nakkaşı
İklimlerden sevgi ve anne
Mağdurdum ve mazlum ve alabildiğine
masum
Kirlenmemek adına hücrelerime kadar
yandığım
İlahi Aşkın fıtratına uygun bir firar
bir firak
Bir debdebeli yürek ki
Kelamın da selamın da desturu
İçtiğim suyun Zemzem huyu
Sergüzeşt imgelerden çaldığım dünümün
na’şı
Uydusu ve uyruğu
Bilinmeze gark eden bir fısıltı
Nihayetinde Sağır Sultanın dahi
duyduğu
Melankoli idi kundaklandığımda
Adeta kundak bezi kıvamında
Usturuplu asla da ulu orta olmayan
Orta yolu bulamadığım aşkın
Gıyabında tutuklu
Türediğim kadar hüzünden
Tünediğim ülkümden
Türettiğim binlerce dize
Tükenmek bilmeyense sevgi ve coşku
Alt edemediğim bir bilmece
Soyuttum öncemde
Yazarak somuta dönüştüğüm
Somurtuk idi güncem
Varsın olsun gıybet bir soykırım
ötelendiğim
Müdahale edende saklı dualarım
Muadilim vefalarım
Müspet menfi ulaşan haneme
Kekremsi acılarla dem tuttuğum
Densiz rüzgâra eşlik ettiğim
Uykusuz gecelerime şahit melekler
Umresi duyguların
Ulak olduğum kader
Dokunulmazlığım da vardı hani
Bir d/okun bin ah işit
Delicesine sevdiğim kalemimle şirk
koşanlara
Lanet ettiğim
Her şerde de vardı bir hayır
Ve kim olursa olsun incitmemek adına
hayır diyemediğim
O dik yokuş
Diklemesine sapladığım pergel zemine
Kendi eksenimde tavaf ettiğim kadar
duyguları
Azadesi sözcüklerin
Amberi günün
Arzı endam eden kaderin
Tekmiline şerh düştüğüm
Elbet yazgım elbet yazılarım başım
gözüm üstüne
Ey, güzel Rabbim tutunduğum kadar
Sana
Yaşadığım yaşattığım kıblemin uğuruna
Ses etmeden secde ettiğim
Zanlar nedir bilmeden zikrettiğim
Neyse fikrim bir
Mealim ne yalan ne kibir
Varsa yoksa sevginin neferiyim
Ve hep de Senin rızan için sevdim