UZAKLAR
Rüzgar ılık ılık esiyor bu gün, tenimi okşar
gibi,
Hava sen kokuyorsun.
Sonra yağmur geliyor, yavaş yavaş ıslatıyor
toprağı,
Toprak sen kokuyorsun.
Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden
uzaklara…
Bazen rüzgar, bazen yağmur, alıp getiriyor
seni bana.
Bazen bir çay koyuyorum bardağa, bir deniz
kenarında..
Demi sen oluyorsun.
Dalgalar ritim tutarak vurunca, gümbür gümbür
sahile,
Dalga sen oluyorsun.
Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden
uzaklara…
Bazen bir çay, bazen dalga, alıp getiriyor
seni bana.
Bir orman kenarında, duruyorum bir pınarın
başında,
Pınar sen akıyorsun
Güneş sen gibi yakıyor, bir gölge bulup
uzanıyorum,
Çiçek sen kokuyorsun.
Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden
uzaklara,
Bazen bir su, bazen çiçek, alıp getiriyor seni
bana.
Bir hastane odasında içli içli bakarken duvara,
İlaç sen oluyorsun.
''Neren ağrıyor?'' diye soran doktora, kalbimi
gösterince,
Morfin sen oluyorsun…
Ne bir ilaç, ne de morfin; sen kendin
geliyorsun bu defa,
Ama ben yokum, çıkmışım dönüşü olmayan
yolculuğa…