UZAKLAR

Rüzgar ılık ılık esiyor bu gün, tenimi okşar gibi,

Hava sen kokuyorsun.

Sonra yağmur geliyor,  yavaş yavaş ıslatıyor toprağı,

Toprak sen kokuyorsun.

Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden uzaklara…

Bazen rüzgar, bazen yağmur, alıp getiriyor seni bana.

 

Bazen bir çay koyuyorum bardağa, bir deniz kenarında..

Demi sen oluyorsun.

Dalgalar ritim tutarak vurunca, gümbür gümbür sahile,

Dalga sen oluyorsun.

Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden uzaklara…

Bazen bir çay, bazen dalga, alıp getiriyor seni bana.

 

Bir orman kenarında, duruyorum bir pınarın başında,

Pınar sen akıyorsun

Güneş sen gibi yakıyor, bir gölge bulup uzanıyorum,

Çiçek sen kokuyorsun.

Sen alıp başını gittin sanıyorsun, benden uzaklara,

Bazen bir su, bazen çiçek, alıp getiriyor seni bana.

 

Bir hastane odasında içli içli bakarken duvara,

İlaç sen oluyorsun.

''Neren ağrıyor?'' diye soran doktora, kalbimi gösterince,

Morfin sen oluyorsun…



Ne bir ilaç, ne de morfin; sen kendin geliyorsun bu defa,

Ama  ben yokum, çıkmışım dönüşü olmayan yolculuğa…

( Uzaklar başlıklı yazı Felsefe k. tarafından 15.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu