HEYBE

 

Bir yolda yolculuktayız, heybemiz de omzumuzda.

Varınca yolun sonuna, heybe açılır huzurda.

Yolda yüz güldürmüş isen, heyben yüzünü güldürür,

Bir taş aldınsa kenara, hesabın kolay verilir.

 

Bir yolda yolculuktayız, heybemiz de omzumuzda.

Varınca yolun sonuna, heybe açılır huzurda.

Yolda gönül hoş etmişsen, heyben hoşluk verir sana,

Kırdığın kalpler var ise, çekileceksin hesaba.

 

Bir yolda yolculuktayız, heybemiz de omzumuzda.

Varınca yolun sonuna, heybe açılır huzurda.

Yolda kibirsiz yürürsen, heyben pınar olup akar,

Kul hakkı almışsan eğer, heybe ateş olup yakar

 

Bir yolda yolculuktayız, heybemiz de omzumuzda.

Varınca yolun sonuna, heybe açılır huzurda.

Yoluna bakan olmuşsa, heyben gözünde yaş olur,

Gidememişsen o yola, sırat ta yolun taş konur.

 

( Heybe başlıklı yazı Felsefe k. tarafından 29.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.