Ben Hiç Kurumasam

Kalbim pýr pýr eden bir kuþ

Ne tutabiliyorum

Ne edebiliyorum telkin

Ne varmýþ çarpacak böyle hýzlý

Ne yokmuþ

Bilmiyorum

Gökyüzüne doðru uzansam

Bulutlara açsam kollarýmý

Teskin olur muyum?

Yatýþtýrýr mý kaygýlarýmý

Aradýðým neyse bulur muyum?

Ah düþse bir sayfa göðün ellerinden

Salýna salýna inse avuçlarýmýn içine istikbalimden

Okusam kuruyana dek dudaklarým

Acep memnun olur muyum?

Özlemini çektiðim bir ben var

Benden öte ve zamandan ýrak

Doyamýyorum bu topraklarda hep kurak

Uçsam verimli bir ovaya

Sevdadan bir tohum olsam

Filiz verir süzülür müyüm?

Uzansam öyle uzansam ki semaya

Deðecekmiþ gibi yýldýza, güneþe, aya

Zemheriden kurtulur muyum?

Öyle salsam ki kök

Kasýrgalar esse ben hiç sarsýlmasam

Öyle bir toprak olsa ki benimki

Ben hiç kurumasam

Büþra KANKURT