Düþer üstümüze bir derin keder,

Kývrana kývrana, ölürüz usta.

Dünyanýn peþinde olduk derbeder,

Bu halde kalýrsak, n’oluruz usta.

Çaresiz dertler var, olmuþtur zehir,

Hep diyet ödetir, olmuyor tehir,

Acý var bir yýðýn, sanki bir nehir,

Çareyi nerede, buluruz usta.

Unutsam geçmiþi, yitse hafýza,

Sevdiklerim için, göstermem rýza,

Derdimi dökerim, notaya saza,

Türküyle gam keder, dolarýz usta.

Yaþarým bu halle, periþan deme,

Haram lokma girmez, asla mideme,

Dört duvar gizlendim, yalnýz odama,

Ne varsa zamandan, çalarýz usta.

Âdemin kaleme, kýrgýnlýðý var,

Ne zaman kýrýlsa, þiire zarar,

Bilirim bu hayat, hep beni sýnar,

Yine de mutluluk, dileriz usta.

Âdem Efiloðlu