Nasıl Yazayım?
Nasıl yazayım bilmem ki bu şiiri
Silemem gönüler de biriken kiri
Alçalmak dünyayla bize kaldı galiba
Fikrin sancısı kaldı biz kalan garibe
Mazluma varmak için olsa bir sal
Uzansam onlara tutunacak olsam dal
Gördüklerimiz bir masal değil gerçek
Bu zulme söyleyin kim son verecek
Zaman değil insan korkunç olmuş
Nasıl aşmışta engeli aşarak bizi bulmuş
Cemiyetin hayatı suskunlukla abat olmaz
Böyle giderse aydınlık sabah olmaz
Gönlüm ezik sanki sanırlar basılacak tost
Beğenmezler önüne sersem etsem post
Fikrin sancısını çekeriz gece ve gündüz
Kalem elimde yazmak için söndürdünüz
Zalimler zulümle yapmışlar bir kule
Beklerim yansın neşeyle bir şule
Fikirler içi boş gereksizler hınca hınç
Eli tutan kalmadı galiba bir Kılınç
Çatlıyor başım uğultuların içinde
Gözden akan yaşların seli önümde
Nedir bu benlikle çekilen bu hastalık
Bakın etrafımıza değil mi bir bataklık
Keyfim olmasın bu zulüm dursun yeter
Önlem alınmazsa durdurulmayacak keder
Elimde yok ki önüne çekeyim bir set
Kalemim gönlüm durma bundan söz et
Bu nasıl fikirdir düşünmekten uzakta
Nefis peşinde yaşanılan bir tuzakta
Atmalı zalimleri uçuruma pençesinde
Ne ararsan var mazlumun gülmesinde
Sabah zulüm içinde akşamda aynı
Ufka taşıyacak nerede bizi o kağnı
Meselenin var bir başı insan görmez
Meseleye neşter vurulmazsa bitmez
İçinde kaldığımız kimindir bu kalesi
Esaret altına almak isteyen kimin nesi
İmanla parçalar bizim gönül pençesi
Bu yapılanlar insanlığın değil lehçesi
Mehmet Aluç