Dengede Kalmak
Yalnızlık ne biliyor musun
İnsanın kalabalıklar içinde görünmez olması yalnızlık
Vazgeçmek anlatmaktan mesela
Ve sorulmaması da ahvalinin
Sanki bu vazgeçiş
Bir bekleyiş gibi
Ömrümde kaç nasılsın duydum bilmem
Herkeste zaten iyi olduğuna dair bir söylem
Ama ikna olmuyor iyi olduğuna gönüller
Pelesenk olmuş dillere kimi kelimeler
Ve yaşarken lazım yaşamak
Oysa yaşarken yaşamamak
Toprağın varken kök salamamak
Bir sobanın yanında içinde ayazı yaşamak
Kışın ortasında sıcaklamak,
Yalnızlık
Bin kahkahada bir ağlamak
Ve fark etmemesi kimselerin
Yok saymaya çalışmak
Görünmez oluyorsun belki kat kat giyinince
Aynalar karşısında apaçıksın gece inince
Yüzleşmek gerçeklerinle
İnce ince derinlerince
Ben bilinmeyeni belirsizi hiç sevmedim
Belki bu yüzdendir matematiği seçtim
Bilinmeyeni bulmak çözmek benim marifetim
Ne kadar uğraştımsa olmadı
Net olmayanı hiç sevemedim
Bir günde olmadı bir anda hiç değil
İlmek ilmek ördüm bu yalnızlığı
Kat kat inşa ettim
Tutuldu belim, ağrıdı başım
İşte zirvedeyim, olgun çağım
Bozuk tamir edilir de
Ölüyü diriltmek kul kudretinden aşkın
Gömdüm onarılmayan kelimeleri sadece
Yalnızlık ne biliyor musun
Bol bir muhasebe kendin ile
Havf bir omuzlarında,
Reca diğer
Dengede kalmak
Hayat denen işte şu ince ipte...
Büşra KANKURT