Bu Mevsimlere Olan Sevgimi
Bir mart sabahında
açtım gözlerimi dünyaya
Düştüm varlığımla
soğuğa, yağmura, kara
Sarınarak yetiştirildim
evime yuvama
Bilmiyorum ondan
mıdır?
Gelmesin isterim
ilkbaharlar, yazlar
Sevemedim şu hapis
olduğumuz koca şehirleri
Yüksek binaları,
alışveriş merkezlerini
İçim yeşili ister
Ruhum dağ, bayır, ova
gezer
Hapsolduğumuz bu
şehirlerde,
Çekerken doğunun
özlemini
Bedenim batının
sancısını çeker
Şiirleri mesken
edinen bir gül kadar narin sevgiler
Nezaket yüklü
cümleler ararken
Şehir sitemlere
bizleri gark ediyor,
Ve şehrin insanları.
Gidiyorum artık,
doydum
Ya yeşile, ya suya,
Ya bir dağın ovanın
karşı odasına
Bu kalabalıkları
hatıra edeceğim kader sayfalarıma
Bu şehirlerde
camlarda çamur var
Net değil manzaralar
Gök dar, yer yüksek
Gerek göç etmek
Ve ettim
Karın örttüğü beyazla
tüm kirliliğimizi
Yağmurun yıkayarak çıkardığı
tüm lekelerimizi
Ateşten ısınan kırık
kalplerimizi
Şehirden uzaklara
geldim işte
Karışıyor içimde
gezinen yetiremediğim alfabem
Nasıl anlatsam bilemiyorum ki
Bu mevsimlere olan
sevgimi
Çok neşelisin
hayırdır diyorlar
Belki de bir çocuk
kadar şenim sadece
Büşra KANKURT
02.12.2023