Ermenek Üçlemesi[1] 

KALE

*

Ben kaleye çıkarım,

Ermenek’e bakarım,

Yâri bana vermezsen

Ermenek’i yakarım.

*

Kale dibi taşlıdır,

Yârim hilal kaşlıdır,

İstemeye gidince

Neden çok telaşlıdır.

*

Kalenin önü şehir,

Şehirin önü nehir,

Nikâhım kıyılınca

Bu şehir sana mehir.

SULTANİBAĞ

*

Sultanibağ yolları,

Sepet dolu kolları,

Mevla’m dertler vermesin

Çok çalışkan kulları

*

Sultanibağ yolları

Sardı yârin kolları

O yar mani yazarmış

Bitirmiş okulları.

*

Sultanibağ yolları,

Ele vermem malları,

Sarılmıyor boynuma

Çok yorgunmuş kolları.

SEYRAN

*

Seyran’a gel Seyran’a,

Sonra çıksak Firan’a,

Beni yardan ayıran

Dert içinde kıvrana.

*

Seyran’dan bak dostane

Gönlün olur mestane,[2]

Kalkamazsan yerinden

Üst yandadır hastane.

*

Seyran baraja bakar,

Barajımız çok vakar,

Görmezsen çekersin ah!

Ermenek cennet kokar.

22.05.2023 Konya

Durmuş Ali ÖZBEK

[1] Üçleme: “Triloji veya üçlü yapıt; birbirinin devamı niteliğinde olan ya da birbiri ile karakterler veya konu açısından bağlantılı olan üç eser. Genellikle edebiyat, sinema, video oyunu ve tiyatro alanlarında kullanılır. Bu türdeki eserler bazen bir bütün, bazen de üç ayrı çalışma olarak kabul edilebilmektedirler.” Vikipedi

[2]  Mestane: kendinden geçmiş bir durumda.

[3] Vakar: Ağırbaşlılık.