Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen Adem'in döşünden itibar bihter-i ansın
Deyi hüküm sürüp Süleyman gibi aleme
Koca İbrahimî bir ateşte yanansın
Ki o mühre denirdi ism-i âzâm
Şimdi sana tâbidir bütün vücud-u azam
Sen kalbimin çölü, sen bana Kenan'sın
Yusuf gibi kuyulardan kalbimdeki saraya hüküm bulansın
Kalbimin hurileri kesti elini görünce gül cemalini
Ve sürgün eyledin kalbimi kat kat kapılar ardına
Yakup gibi tükettim gözyaşımı eteğimde
Dert anlattım kuyulara, şahit oldu elemime
Ey cuş-i kalbimin en büyük neferi
Gel artık gönlüme
Doğsun mah'ın katreleri
Gelsin şu pirin göz feri....