Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölmeyecek kadar sensizim belki
Uçurumun kenarında bir umut açan beyaz bir papatya
Tutunurcasına inatla sana
Sen benden gittikçe daha çok senim belki
Bütün güzellikleri sana yakıştırmışım
Arzularımı kalbine karıştırmışım
Gün olur döner devran diye
Aşkımı ayrılıkla yarıştırmışım
Gelmeyeceksin biliyorum
Dün akşam haber verdi bana rüzgar
Olsun
Sen gelmesen bile hala umut var
Bilki bulutlar toprağa susayınca yağmur yağar
Narençler saçar etrafa kokularını
Bir bahardır gelişin
Şayet gelseydin ömrüme
En güzel bahar çiçekleri bende açardı
Kalbim bir yolunu bulur yine kalbine kaçardı
Şimdi ıssız kurak bir çölüm
Upuzun bir yol önüm
Leylada benim mecnunda
Kalanda benim gidende bu yolculukta
Kalbim kavrulur yokluğunda
Kaç mevsim daha geçecek bilmem
Sayarım seherleri geceleri ,atlatıp bitiremem
Boş bir kağıda
Seni sayıklarım amansızca
Mürekkebim yeter! lere gebe
Bense sonsuza dek yazarım
Çözülecek gün gelip bu bilmece
Adına aşk diyecek gece!
Yazarın
Önceki Yazısı