Tiran’ýn adamlarý bir tenekenin içine ateþ yakmýþlardý. Ortalarýnda aðlayan bir genç kýz vardý. Sinir krizi geçirir gibi kendi etrafýnda dönüp duran kýzýn yüzünü görür görmez Lara’nýn öfkesi tavan yaptý. Bu kýzý biliyordu. Her sabah annesiyle beraber otobüse binen down sendromlu bu kýz zihinsel engelliydi. Annesinin Güzel meleðim diye sevdiði kýz, her gün annesiyle beraber limana, çöplüðe gelir bir köþede sessiz oturup annesini beklerdi. Yolunu þaþýrýp buraya gelmiþ olmalýydý. Korktuðu her halinden belliydi. Gözlerinden yaþlar akýyordu. Tiran’ýn adamlarý umursamaz bir þekilde kaba kahkahalar eþliðinde kýzýn vücuduna elliyorlar, kýz baðýrdýkça kahkahalarýnýn tonunu yükseltiyorlardý.

Lara’ya akademi de ve meslek hayatýnda “stupid idealist” denmesinin bir sebebi de ihtiyacý olan herkese yardým etmesiydi. Sinirle baðýrdý.

-Heyyy!

Kahkaha sesleri birden kesildi. Ateþin etrafýndakiler þaþkýnlýkla sesin geldiði yöne baktýlar.

Tiran’ýn adamý Lara’yý tanýdý. Tersledi.

-Bu saatte burada ne iþin var senin?

-Seni ilgilendirmez. Kýzý almaya geldim.

                        Adam þaþýrdý. Ýþaret parmaðýyla kýzý iþaret etti.

-Tanýyor musun bunu?

-Tanýyorum, arkadaþým olur. Gelsene.

Down sendromlu kýz Lara’yý tanýmýþtý. Koþarak yanýna gidip arkasýna geçti. Adamlardan uzun boylu iri yarý olan diðerine seslendi.

-Kim bu iþimize neden karýþýyor? Haddini bildireyim de    aklý baþýna gelsin.

Olaylar hýzla geliþti. Lara oyalanmadý. Sað ayaðýný hamle yapacakmýþ gibi kaldýrýrken saniyeler içinde durakladý, sol ayaðýný adamýn apýþ arasýna gömdü. Acý içinde diz çökerek haykýrmaya baþlayan adam suratýna yediði diz darbesiyle yere yýðýldý. Burnundan kan fýþkýrýrken yerde kývranmaya baþladý. Ateþin etrafýndakiler arkadaþlarýna yapýlan bu saldýrýya karþýlýk vermediler. Herkesin aklýnda ayný kural vardý. “ Varoþta kimseye zarar verilemez. Cezasý ölümdür.”

               Tiran’ýn baþ adamý bu rahatlýk içinde Lara’ya seslendi.

-Arkadaþýný al git Lara. Senin cezaný Tiran verecek. Sizde daðýlýn. Aval aval yüzüme bakmayýn daðýlýn.

            Adamlar homurdanarak daðýldýlar. Lara kýzýn kulaðýna fýsýldadý.

-Evinizin yerini biliyorsun deðil mi?

            Kýz baþýný salladý.

-Tamam o zaman hadi gidelim.

Lara kýzý evine býraktýktan sonra annesiyle kaldýðý karavana gidip yattý. Ertesi sabah 06,30 da kendiliðinden uyandý. Bir paket hazýr çorbayý ýsýtýp yedi. Saat 07,00 da yola çýktý. Otobüse binip çalýþmak için limana gitti.

-tak tak

Yer yataðýndan fýrlayan Lara karavanýn kapýsýný açtý. Kapýyý çalan Bit’ti.

-Tiranlar seni çaðýrýyor Lara.

Toplantý salonunda tiranlar onu bekliyordu. Ayakta bekledi. Kirli sakallý baþ tiranýn bakýþlarý üstündeydi.

-Adamlarýma saldýrmanýn cezasýný biliyor musun Lara?

-Bilmiyorum tiran. Varoþun kurallarýný biliyorum. Adamlarýnýn bir kýzý, engelli bir kýzý aðlattýklarýný görünce öfkelendim. Birisi bana saldýrýnca karþýlýk veririm.

            Baþ tiran öfkeyle elindeki içki kadehini yere fýrlattý.

-Cezalandýrýlmamak için kafa ütülüyorsun Lara.

-Vereceðiniz cezayý umursamýyorum tiran. Yine olsa yine yaparým.

            Tiranýn öfkesi geçecek gibi deðildi.

-Adamlarýma zarar verdin artýk iþime yaramazsýn. Varoþtan gitmek için…

            Baþ tiran konuþmasýný bitirmeden yanýnda oturan çöpçü tiran lafa girdi.

-Benim iþime yarar tiran. Çöpe gidecek birilerine ihtiyaç var.

            Çöpçü tiran doðrudan Lara’ya hitap etti.

-Çöp arabasý kullanabilir misin?

-Kullanýrým.

-Bunu daha önce neden söylemedin?

-Kimse sormadý.

Çöpü tiran eliyle kapý önünde bekleyen adama iþaret edip çaðýrdý.

-Lara’yý çöp arabalarýnýn yanýna götür. Artýk çöpe gidecek. Cezan affedilmedi Lara. Çýk.

Lara arabalarýn yanýna giderken önünde ilerleyen adama sordu.

-Bana neden ceza vermediler?

            Adam umursamazdý.

-Bilmem. Belki adamlarý suçlu olduðu içindir. Belki de çöpte çalýþacak birisine ihtiyaç vardýr.

            Çöp arabalarýnýn birinin yanýnda durdu.

-Kullanacaðýn araba bu. Kontak anahtarý üstünde. Saat 20,00 dan sonra çöpe çýkýlýr. Tiran çöpe geç çýkanlarý sevmez. Çöpten gelince þarja takmayý unutma. Çöp toplarken arabayý stop etme. Aküler pert durumda.

            Adam baþka bir þey söylemeden uzaklaþtý.

Lara saat 09,55 te çöp arabasýnýn yanýna geldiðinde orta yaþlý iki kiþi bekliyordu. Arabaya binip çalýþtýrdý. Hareket etti.

-Güzergâhýmýz belli mi?

Daha önce limanda gördüðü kýsa saçlý beyaz sakallý adam cevap verdi.

-Biz arka mahallelerin ve Güvenlik merkezinin bulunduðu sokaðýn çöpünü alýrýz.

Adam kalorifer deliklerinin üstündeki eski model navigasyon cihazýný açtý. Lara navigasyon cihazýndaki metalik sesin yönlendirmesiyle mahalleleri gezmeye baþladý. Girdikleri mahallelerdeki çöpler alýnýnca yanýndaki adam yeni adresi tarif ediyordu. 

Yýllarýný geçirdiði Güvenlik merkezinin önüne geldiklerinde sabah 4 olmuþtu. Lara beresini kaþlarýnýn üstüne indirdi. Ýlgisiz sokaðý incelerken sokaðýn karþýsýndaki birinin el iþareti yaptýðýný fark etti. El frenini çekip çöp arabasýný durdurdu. Arabadan inip koþarak yaklaþtý. El iþareti yapan elinde küçük bir paket olan bir kadýndý. Kadýn elindeki paketi uzattý.

-Oðlum varoþta. Bunu ona götürür müsün?

-Adým Lara. Oðlun beni bulabilir mi?

-Bulur.

Lara paketi alýp koþarak geri geldi. Yanýnda oturan adama fýsýldadý.

-Tanýmadýðým bir kadýn oðluna bir paket gönderdi. Sen tanýyor musun?

Kýsa saçlý adam sessizce baþýný sallayýnca aracý hareket ettirdi. Tüm iþlerini bitirip çöp aracýný park ettiðinde saat 06,45 olmuþtu. Karavanlara doðru yürürken Lara yanýnda sessizce yürüyen adama fýsýltýyla sordu.

            -Paketi almaya gelecek çocuðu söylemedin?

-O seni bulur Lara. Yalnýz?

-Yalnýz ne?

-Þehirden buraya bir þeyler getirip götürmek yasaktýr. Yarýn çöp ayýklamaya gidebilirsin haberin olsun.

Lara baþka bir þey sormadan karavana döndü. Karavanlarýn ortasýndaki musluktan doldurduðu suyla temizlendi. Yataðýna uzandý. Çöp arabasýnýn sert direksiyonu ve titreþimi yormuþtu. Varoþta bulunduðu 20 gün içinde þehirdeki hayatýna göre daha rahat uyuduðunu fark etmiþti. Uykuya dalmakta hiç sýkýntý çekmiyordu. Eski battaniyeyi üstüne çekti. Birkaç dakika sonra uyuya kaldý.     

Lara karavanýn kapýsýnýn çalýnmasýyla uyandý. Gelen Bit’ti. Ýçeri geçmesini iþaret etti. Yüzünden üzgün olduðu belli oluyordu.

-Özür dilerim Lara dedi.

-Neden özür diliyorsun Bit?

-Tiran bu gece çöp ayýklamaya gitmeni emretti. Benim yüzümden. Annemin verdiði paket yüzünden. Beraberindekilerin birisi ispiyonlamýþ.

                        Lara tepki vermedi. Paketi iþaret etti.

-Sorun deðil Bit. Paketi alabilirsin. Üzülmene gerek yok. Haberim vardý.

Bite geri dönüþebilir malzemeden yapýlmýþ paketi açtý. Paketin içinde poðaça ve kurabiyeler vardý. Poðaçalardan birini Lara’ya uzattý.