Zaferim Şiir Zaafım Şiir...



Tüketilmişliğim…

Tünediğim yedi tepe…

Zehredildiğim

Zehir zıkkım ömür hulasası evrenin

Kâh sobelendiğim kâh lades

Kâh körebe

Hicvinde fukara benliğim

Kaile alınsa ne ki içimde saklı kale ve kalemim

 

Ah, müridi olduğum saf tuttuğum

Safiyet yüklü aşkın

Meczup dervişi

Kimyam böyle

Kıyıldığı kadar içim

Kıyama durduğum şafak vakti

Yeter ki terk eyleyeyim şu sefil bedeni

 

Zikrim

Ziynetim

Aşüfte imgeler

Bol keseden sevdiğim

Dirim ya da ölüm

Dindiğim kadar yağdığım

Yağmalandığım

 

Zaferim şiir

Zaafım şiir

Sağdıcım ve de sol anahtarım

Ucube değildir ölü nefsim

Atıfta bulunduğum içimin yangını

Meşk eylediğim

Defolu sevdam

Derinlerde boğulduğum ne ki?

 

İç isyanımın bastıran Tanrı

Tüm zaafımsa sevgi

İnancım

Güvendiğim

Güzüm gücüm güncem

Gürleyen bulutların

Ninnisi kulağımda geçmişin

Ya, şimdinin iniltisi?

 

Özüm

Kayıp bir minvalim

Bağdaş kurduğum şık mizacı kalemin

Kale gibi sağlam

Ayaklarım basarken

Yere basmaya korktuğum

Kara gövdeli kara karınca

Kararınca değilken sevdiğim

Kanaat etmediğim

Tek duygunun tanıklığı

Tanışık olmasam bile huzurla

Takatim kalmasa dahi

Kabul görsem ne ki cihanın nezdinde

 

Kararan göğün

Kara bulutların

Varsın inlesin namesi

Hörgücüm

Küfem

Külüstür yüreğim dolu iken

Ne sitem yeter

Ne sirenler susar

Sinmem de korktuğumda

Saydığım mikado çöpleri saklı ruhumda

El işte göz oynaşta kimse kalsın en uzağımda

 

Tuzağına düşmediğim dünya nimetleri

Dünyevi tadı çoktan geçtim

Hatırşinas bir nida

Sessizliğimin zaferi

Acı değil açmakla asla iştigal değilken

Kara kutum konuşacak

Kalemimin gözlerini kapadığında

Ben ki

Gözlerimi alamadığım kadar kabrimden

Yaşadığım şunca zaman

Dinmeyen cehennem

Ateşinde pişen yüreğimle hemhal

Teftişindeyim iç âlemimin

 

Yandığım kadar içtiğim

Şiirin dumanında

Şerh düştüm işte hem umuda hem hüzne

Yakamda eli kalemin

Kulu kölesi olmadığım kadar beşerin

Nazarında

Neslim tükense bile

Israrla neşrettiğim

Ruhumun efkârında

 

Bastım işte mührümü içime açılan her kapıya

Verdiğim ültimatom

Razı göreceğim nasıl ki son durakta

Son vardiyamla

Sondan başa ilerlemenin hazzı

Yüreğin dinmeyecek de asla nazı niyazı


( Zaferim Şiir Zaafım Şiir... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 12.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu