Ve Allah aþký yarattý, ardýndan kalemi, sonrasýnda kâinata rahmet olan Muhammet Mustafa (S.a.v) ruhunu… Ýnsan bir beþerdi, akýlsýz bir varlýktý, Allah ona ruhundan üfledi ve onu âlemlere halife olarak indirdi. Ýnsan yaratýlacaðý zaman melekler rablerine “Rabbim yeryüzünde fitne çýkaracak, kan akýtacak birini mi yaratacaksýn” dediler. Âlemlerin Rabbi olan Allah “Muhakkak ki ben sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi.

Ýnsan yeryüzüne ne için gönderildi; sadece ibadet etmek için mi; sadece iman etmek için mi; görmediði bir þeye inanmak için mi? Daha binlerce sual aklýmýzýn en derin noktalarýnda; inanç neydi ya da iman; inanç mý demekti, hangisi daha baskýndý?

Allah’a olan inancýnýzý sorguladýnýz mý derin bir mehtaplý gece de; kâinata rahmet olan Muhammed Mustafa (S.a.v) olan sevginizi sorguladýnýz mý? Sorgulayan insanlar bulurlar, soran insanlar bulurlar. Allah kalplerdedir; baþka bir yerde deðil, onu uzaklarda aramak imaný zayýf olanlarýn iþidir. Ýman; inançla karýþtýrýlýrsa, herkes iman etmiþ sayýlmaz mý? Ýman etmek; taraftar olmaktýr, koþulsuz inanmaktýr, beynini ve kalbini inandýrmaktýr. Oysa inanç sadece bir kelimeden ibaret olan ve söylenmek için söylenen bir kelamdýr.

Aczi kâinatýn büyüklüðünü geçmiþ, kendini her þeyden üstün zannedip yaratýcýsýný unutmuþ, kelimelerde Müslüman olup, ruhunu buna inandýrmamýþ olan insan; sordun mu bu sorularý? Allah’ý görmüyorum ama neden inanýyorum dedin mi? Bir cevap buldun mu kendi kendine; hýfzýný yokladýn mý? Bir halife edasýyla, “Allah vardýr, o olmasaydý kâinattaki her þeyin bu kadar intizamda olmasý imkânsýzdý.” dedin mi? “Kâfir” dediðin ama senden daha çok inandýðýný bilen birinin karþýsýna geçip, “Onu görmüyorum lakin insan; ruhuna hükmederse nefsini öldürür ve hu ya karþýlýksýz âþýk olursa gönül gözüyle inanmanýn ne denli mukadder þey olduðunu görür.” dedin mi? Her þeyin ötesine geçip, “Görmediðim þeylere inanmýyorum.” diyenlere; bir atomun etrafýnda, protonun 1448 kere döndüðünü ama bunu; insanýn hiçbir mikroskopla göremediðini, buna raðmen inandýðýný, bu kadar aciz bir þeye inanýrken; Allahýn varlýðýna neden inanmadýðýný sordun mu?

Baþýný ellerinin arasýna alarak bir Sokrat edasýyla “Neden Müslüman olarak yaratýldýk; Allah’ý bu kadar zikreden varken biz neden zikretmeliyiz?”dedin mi? Sonra en güzel kitap olan; mucizesi hiçbir zaman sönmeyen Kuran’a bakarak; suallerine cevap arayýp buldun mu? Bulamadýysan dinle þu; Rabbine sevdalý, gerçeði Mevlanalardan, derviþlerden, Seyyid Ahmet Arvasi den, Ömer Hayyam dan, bir Fatih edasýyla dik duran reis’ten dinleyen aciz kulu…

Kâinatýn Rabbi olan Allah sordu ve dedi ki “ Elestü bi Rabbi kum”(Ben sizin Rabbiniz miyim?) o aciz insan Galü Beli (dedi ki kesinlikle) den bu zamana kadar düþündü “ne dedim” diyerek “kesinlikle dedim mi?” diyip durdu ardýndan. Orda ilk þahadet parmaðýný kaldýrýp “Beli” diyen Muhammed Mustafa (s.a.v) dýr, onun ardýndan söyleyenler iþte bu gün, biz iman etmiþ olan Rabbinin aciz kullarý Müslümanlarýz. Allah bizi Müslüman olarak yarattýysa, peygamberimiz (S.a.v) arkasýnda “Beli” dediðimizden bizi Müslüman olarak þu köhne dünyaya getirdi, lakin tereddüt’e düþüp de söyleyenleri rabbim kâfir olarak yarattý. Aslýnda o günden belliydi cennetlik ve cehennemlik olanlar ama Rahmetinin azabýndan daha fazla olduðunu söyleyen Rabbim; bize yeni bir sýnama daha verip bela noktasýna; yani beþeriyete, dünyaya yolladý. Bakalým orda da insan deðiþecek mi; “Beli” sözünden dönecek mi; yoksa “Beli” derken tereddüt’e düþenler, orda Rablerini bulacak mý, tereddütsüz “Beli” diyerek þahadete erecek mi?

Suallerine; sual ekledim farkýndayým. Ey halife! Anlamadýðýn þu ki; sen kendini sorgulamaktan acizsin; kendini sorgulamadýðýn için Allah’a olan inancýný sorgulayamýyorsun zaten, nefsinin esiri olmuþsun ki; beþeriyette birçok þeyi arar olmuþ gözlerin…

Bu ise âlem; âlemde bunlarý bilmek gerek ise; þu aciz kul; sizlere kalemi döndükçe anlattý ve Allaha sýðýnarak her zamanki gibi; size dedi ki “Ey insan rabbini bil ve ona dön çünkü ondan baþka sana ne yar, ne dost vardýr.” Muhakkak ki biz aciz kullar bir hiçiz; hidayete erdiren ve kullarýna en güzel yolu gösteren 99 ismine; kabý kavstan ev ednaya kadar kurban olduðumuz Allaha ne diyebiliriz ki. Allah bizi hidayete erdirenler ve “Beli” derken kalbiyle, ruhuyla, aklýyla inananlardan eylesin… Rabbimin resulüne, onun hak katýnda deðerli olan ashabýna ve ehlibeytine salât-ü selamlar olsun.