kırık bir hüzünle başlıyoruz bahara güneşi öldürüyor kuşlar ne vakit toprağa ölüm düştüyse küfleniyor yeşiller
solgun masalın buğusunda yaşamak benimle yürüyor kendini asan seslere şehrin ortasında sarı yalnızlık ve su testileri gözlerime yürüyen saatlerde ne mümkün umudu başka bir yolculuğa hazırlamak her yerde aynı gemi aynı aşkla çalkalanırken denizlerde
beyazlar sürü siyah toplarken aydınlıktı aslında göçün anlattığı geceler çünkü her doğumun annesi her insanın dalgın bir ölümü vardı bilmediğimiz yerlerde ki şeytan camlara nakış işlerken yinede mavi gözlü olmalı hayat zerrelerimde
yalan yeni yeni bohçaları taşırken sessiz ırmaklara sararmış birer resim bilidiğim tüm derinlikler esmer cümlelerimin yanına biraz beyaz eklesin yağmurlar kimbilir sahipsiz çocuğun dilinde mezardır kalan gitmeler
kırık bir hüzünle başlandı bahara güneşi öldürdü kuşlar ve içimdeki bütün geceleri
ne vakit gözümü yumsam gördüğüm aynı yüz anı selam/la
( Beyaz Ve Ölüm başlıklı yazı Moonlight tarafından 13.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
