ışıksız sokakların yoksul zihni yıpranmış gülün yorgun avucuyla gün sessizce geçiyor vakte karışan alacada dünyanın iki yüzü dinliyorum uçurum kıyısıyla yanık türkülerin yıldızlı evini
sonsuzluğun akşamüstüne konuk olan yeryüzü ayakları herkes kendi denizinde derinken Ve farkındayken yeşilin bir çocuğun başında ağrıyor harman çığlıklar.. sesi yükseliyor vaktin bir yol usulca ağlıyor sonra, tereddütsüz geçtiğim şiirlerin bağında bazı bazı üzümler
ayrılan kabukların yüzü suya geçen bulutuyla dokunuyorum her şeye her şey geçiyor uzunca tırnakların intihar geçitinden gölgelerin mum kıvrılışı duvarlarda birkaç damla düş ağrısı ve kanayan şehir/ şehir gözlerimin rıhtımında uzun uzun susma biçimi
yürüyor dünya yaralı hikayelerin uyuyan sabahıyla içim gürül gürül çeşme dağ kokusu yalnızlığın. saatlerin ince kuşuyla kökler salınıyor ki, gövdelerin kuma uzanan sırtında yaprak taneleri.. tutuşup birbirimize karıştığımız ıssızlıkta zümrütten kaya hayat geçerken atlar ayak izimden zorla sevmeyi öğretemezsin
Öyle ki, bir papatyanın ıslığında diğer yüzü sessizliğin ve olgun ışıkların
( Susma Biçimi başlıklı yazı Moonlight tarafından 26.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
