Online Üye
Online Ziyaretçi
Mezar kazanlar çoğaldı
ve tırnaklarını törpüleyenler
kapıların önüne hep ümitsizlik mi bırakılır
Gazete okuyan da kalmadı
Seviyorum diyen kimse de kalmadı
Şiire gelesiye daha çok şey var evlerinde
Dijital öpücükle uyandırıyorlar birbirlerini
Robot süpürgelerine günaydın diyorlar.
Dünya bir hastalığın gölgesinde
Bırakın öpsün o kız, o elleri kirli çocuğu
Yüzsünler sessizce bütün okyanusları
Sular dolmasın ciğerlerine,
Islak çatıların ardından
sokağa çıkma yasaklı şehirlerde
ışıklı bisikletlerle gezsinler,
Ve tanrının rengini arasınlar
Hiç yorulmadan doğsunlar
Ana tohum bir kalp eksinler topraklara,
Göz yaşı koksun her yer
ve aşk biriktirsinler sığınaklarda.
Var olmaya tebessüm etsinler.
İstemesinler hayatınızı
Süslü elbiseleri de olmasın
Estetik birer burunları da
Çıkık elmacık kemiklerine de hayır
Özlemi bilsinler,
Ağlamayı, çölleri, yanmayı ve beklemeyi.