Karakoç’a nazire

Rahmet ve saygıyla anıyoruz

Çatık durur iki kaşın arası

Gözden yaşlar sızar oldu gardaşım

Silinmezmiş kör yazgının karası

Yaralarım azar oldu gardaşım.

Er meydanı zor gelir namertlere

Rastlar mıyız bundan gayrı mertlere

Alıştık biz jön kılıklı fertlere

Can bedenden bezer oldu gardaşım.

Döndürdüler can evimde kirmanı

Ummadığım günde verdi fermanı

Poyraz esti sızlar gönül harmanı

İlkbaharda tozar oldu gardaşım.

Karakoç um şimdi devir değişti

Çakal geldi Bozkurt ile boğuştu

Garb'a çiçek açtı bize kar düştü

Akıl ser de bizâr oldu gardaşım.

Şu genç yaşta sığmaz olduk bedene

Yakışmaz mı sülün vücut kefene

Selam olsun bizden önce gidene

Mekan bize mezar oldu gardaşım.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)