Bana İstanbul Gibi Bakma

Bana İstanbul gibi bakma yalvarırım!..

Zaten başım dumanlı,

Dizlerim dermansız,

Kalbim yarım.

 

Göz göze gelmek istemem bu günaha boyalı şehirle.

Müjgandır kader yoldaşım.

…ve kapandığında perde olur buğulu gözlerime.

Bir de sen süzme beni hazin hazin…

Böyle bakacaksan aynalarda kalsın izin…

 

O nadide Sultan Ahmet Câmi’si

Aşka kanat çırpan kuşların mutluluk ifadesi…

Benimse kucağımda koskoca bir Marmara.

…ve içinde umutlarımı hapseden bir Kız Kulesi…

 

Bana İstanbul gibi bakma n' olur!..

Sıradan acıları tatmadım bu sancılı şehirde.

Eminönü’nden bir hışımla geçti en güzel yarınlarım.

Sanki yetmiş kere üstüme devrildi Yedikule!..

İnadına körüklendi efkârım.

Sitemim sana değil aslında...

Tam tersine hazırım

Can vermeye serin kollarında...

Merhametinin ayarı bozulmuş İstanbul gibi;

Ruhuma ruhuma saplama o kızgın hançeri.

Bana İstanbul gibi bakma...

N' olur gözlerinde başka bir şehri gezdir bana!..


_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_

( Bana İstanbul Gibi Bakma başlıklı yazı İbrahim Halil MANTIOĞLU (TÖVBELİ) tarafından 8.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu